Afbeelding

Obees-mezen dankzij eikenprocessierups-dieet

Door: Babs Verstrepen Column

Om de overlast van de eikenprocessierups dit jaar tot het minimale te beperken heeft de gemeente Breda een paar honderd nestkastjes opgehangen voor koolmezen. Door het eenzijdige en overmatige voedselaanbod dreigt nu een nieuw probleem te ontstaan. De vogelbescherming spreekt van een ernstige zaak. 'De jonkies groeien zo hard dat er ruimtegebrek ontstaat. We zijn al nestkasjes tegengekomen waar de situatie zo schrijnend was dat we moesten ingrijpen. De jonge koolmeesjes, of de obees-mees zoals wij ze noemen, kunnen geen kant meer op. We zetten extra vrijwilligers in om de jonge obees-mezen te bevrijden uit hun benarde situatie.' Aldus een woordvoerster van de vogelbescherming.

Arme vogeltjes, die weten niet wat hen overkomt. Zijn ze eerst lekker een beetje aan het rondkijken op zoek naar een nestkastje voor starters, vinden ze er eindelijk één, blijkt het een sociale huurwoning van de gemeente te zijn. Maar okee, er valt best iets gezelligs van te maken. Dus ze gaan dapper aan de slag met wat grassprietjes en mos en nèt wanneer ze de laatste decoratieve veertjes aan de muur van hun huisje plakken komen ze erachter dat het nieuwe huisje naast een fly-inn van de koolmees-McDonalds hangt. Lekker dan, zit je de hele dag te broeden met van die luidruchtige hang-mezen om je heen.

Dat is op zich al kut zijn maar het wordt nog erger als je echtgenoot ook zo'n luie feeder blijkt te zijn die de hele dag door van die snack-rupsen je nestkasje in mikt. Heel lief maar ondertussen zit jij lekker uit te dijen op die eitjes. Aan het einde van je broedtijd is je body mees index zo groot dat je jezelf nog maar amper door het gaatje naar buiten kunt wurmen. Daar gaat je goede voornemen om je kroost op te voeden met verantwoord voedsel. Je komt erachter dat het toch best handig is die snackbar naast de deur. Voor je het weet zit je sip naar je obees-mees nageslacht te kijken en vraag je jezelf af hoe die in godsnaam ooit naar buiten moeten komen. Gelukkig is daar dan een mevrouw van de Vogelbescherming die je huisje aan diggelen hakt en je kids verlost.

Even later zit je dan eindelijk met de hele family op een tak en bereid je je kroost voor op de eerste vliegles. Maar die koters zijn zo zwaar dat ze bij de eerste vliegpoging als een baksteen naar beneden donderen.

Volgend jaar kraken ze vast een nest in een betere buurt.