Afbeelding

Column Babs: 'Wolf in schaapskleren '

Door: Babs Verstrepen Column

We hebben een wolf in Brabant. Niet zo een die al honderd jaar in een iets te krap Eftelingbed ligt te wachten tot Roodkapje nou eindelijk eens naar binnenkomt, maar een echte. Eentje die schapen doodbijt. Aaah zielig!

Het is half tien 's avonds en we staan in de rij. Voor me staan twee meisjes van een jaar of twintig. De een heeft lang, lichtbruin haar en een telefoon die zo groot is dat hij met geen mogelijkheid in haar tasje of jaszak past. Naast haar staat haar beste vriendin. Ook lang glanzend haar zonder dode punten, uiteraard. Allebei hebben ze zo'n kek Zalando teddy-jasje aan die eigenlijk verboden zouden moet worden voor iedereen die meer dan 45 kilo weegt, of ouder is dan 11 jaar. De meisjes doen hun best om hun Brabantse tongval te verbergen.

Mijn moederrr vertelde dat er bij een boer in het dorrrp dode schapen zijn gevonden, waarrrschijnlijk door een wolf. Aah zielig. Aaah ja, zo zielig voorrr dat schaap. Ja, ben je lekkerrr in je weide aan het dartelen komt er ineens zo'n kwijlend monsterrr op je af rennen. Hellllluuuuuuppp. Die andere schapen schieten natuurlijk ook spontaan in de vlekken. Moet toch vreselijk zijn om zo aan je einde te komen, met van die dikke tanden die je doodbijten. Hou op, ik wil er niet aan denken, vind het zo zielig voor die schaapjes.

De rij schiet ondertussen aardig op. In hun opwinding over de arme schaapjes en de tanden van de grote boze wolf vergeten de meiden steeds vaker hun rollende rrr.

Zeg het maar. Oh zijn we al aan de beurt. De meiden kijken elkaar aan. Doe maar twee grote lamsshoarma's met extra knoflooksaus.

En jij? Voor mij ook alsjeblieft.

Aaaah zielig, arme lammetjes. Werden ze zomaar in een veewagen gepropt voor een enkele reis naar het slachthuis. Eigenlijk zijn we allemaal wolven in schaapskleren, alleen met zo'n schattig teddy-jasje om je schouders ben je wat beter vermomd.