Afbeelding
Foto: Luuk Roozeboom

Aan de keukentafel bij Dennis Nouwens: ‘Ik ben gestart met één busje’

Door: Hanneke Marcelis Economie

BREDA - Breda is een dynamische stad die bruist van de ondernemers. Maar wat drijft hen? Wat is hun motivatie? En waar liggen zij ‘s nachts van wakker? In ‘Aan de keukentafel met’ gaan we in gesprek met Bredase ondernemers. Deze week: Dennis Nouwens.

Dennis, iedereen in Breda kent Nouwens Transport. Kun je vertellen hoe je met het bedrijf bent gestart? 

Ik ben gestart als chauffeur bij een transportbedrijf en kwam daar op een kantoorfunctie terecht. Toen ik 22 was, kreeg ik de kans om een mooie stap te maken. Ik zou office manager worden bij een nieuwe vestiging. Maar die stap zorgde voor ontevredenheid bij een aantal collega’s die er al langer zaten. Toen besloot mijn baas die promotie terug te draaien en die stap aan een ander te gunnen. Ik zei toe: Dat kun je niet maken. Een week later nam ik ontslag, zo teleurgesteld was ik. Toen ben ik voor mezelf begonnen.

Hoe zag het begin van Nouwens Transport eruit? 

Ik ben gestart met één busje. Ik reed alles zelf. Ik wist dat ik iedere week 2500 kilometer moest rijden om het financieel haalbaar te maken. Hele dagen zat ik naast mijn telefoon te wachten tot ze belden. Maar gelukkig had ik een groot netwerk. Ik haalde het iedere week wel. En op een gegeven moment zat ik zelfs op 5000 kilometer per week. Ik reed echt heel de week, dag en nacht.

Hoe lang hield je dat vol in je eentje? 

Een goede maat van mij sprong op een gegeven moment steeds vaker bij. En ook mijn vader hielp mee. Maar op een gegeven moment komt dan toch het moment dat je iemand aan moet nemen. Dat was na een jaar. En dat gaat dan steeds sneller. Van twee, naar vier, naar acht man personeel. Nu zijn het er 140. En eigenlijk zouden het er 155 moeten zijn, want we hebben 15 vacatures open staan. 

Dat het ooit zo groot zou worden, had ik nooit verwacht. Bij het begin was mijn enige ambitie voor mezelf werken zonder baas. Ik weet nog dat ik toen ooit ergens binnen 100 kerstpakketten zag staan en bij mezelf dacht: Je zou maar 100 werknemers hebben. Nu hebben wij iedere kerst 140 kerstpakketten staan.

Hoe was de stap om van de vrachtwagen af te gaan voor jou?
Die was gewoon nodig. Ik zat in de wagen constant telefoontjes te plegen. Ik had een rekenmachine vastgeplakt op mijn stuur, zodat ik de bedragen uit kon rekenen. Dat is niet vol te houden. Het is wel een hele ontwikkeling geweest van een jonge gast op een vrachtwagen naar directeur van een bedrijf met 140 mensen. Ik heb daar geen opleiding voor gevolgd, maar je groeit erin. Zelf werk ik erg op mij onderbuikgevoel. Als ik op één dag drie keer nee moet zeggen tegen een klant omdat ik geen auto heb, dan koop ik aan het einde van de dag een nieuwe auto. Ik heb drie jaar gewerkt met een extern directeur, die heeft prima werk afgeleverd maar dan moest ik nu al zeggen wat ik over drie jaar ging kopen. Dat kon ik niet. We hebben nu wel een begroting, maar maximaal voor een jaar.

Je hebt het bedrijf ook ooit verkocht, maar dat duurde maar 6 maanden. Wat gebeurde er toen?

Als ondernemer zit je eigenlijk altijd in een cyclus. Het ene moment is het geweldig leuk, en heel soms denk je ‘wat ben ik nou eigenlijk aan het doen en vind het nog leuk?’ Er kwam toen een ondernemer langs die het bedrijf wilde kopen, precies toen ik op zo’n punt zat dat ik daar wel oren naar had. Daar ben ik mee in zee gegaan. Achteraf gezien was dat geen goede keuze. Na een week had ik al door dat het niet werkte. Ik heb de aandelen uiteindelijk teruggekocht. In totaal is het dus inderdaad maar zes maanden verkocht geweest. Dat was een foute inschatting.

Je maakt in 23 jaar goede beslissingen, maar ook minder goede beslissingen. Nouwens Transport is wel een succesverhaal, maar niet zonder slag of stoot.

Wat voor bedrijf is Nouwens Transport nu?
Een familiebedrijf. We hechten waarde aan de persoonlijke en bourgondische dingetjes. Laatst konden we eindelijk weer een barbecue organiseren voor ons personeel. De animo is dan enorm. Mensen hebben daar behoefte aan. Wat ik wel vreselijk vindt, is dat we met naambordjes moeten werken. Het liefste ken ik iedereen persoonlijk. Maar met een bedrijf met meer dan honderd man personeel gaat dat gewoon niet meer. Dan loop ik op iemand af met een Nouwensshirt om me voor te stellen, en dat zegt hij: ‘Dat heb je al drie keer gedaan’. Vreselijk. Maar het is helaas niet anders.

De familiecultuur blijft voor mij echt heel belangrijk. We hebben ook alleen maar Nederlands personeel. Ik heb nooit de stap willen maken naar Oost-Europeanen, want dat zou echt het einde maken aan de familiecultuur. Dat gaat nooit gebeuren onder mijn leiding. 

Wat was de invloed van de coronacrisis op jouw bedrijf?

Als één ding duidelijk is geworden, dan is dat wel dat alles kan gebeuren tegenwoordig. Je moet nooit denken: Ik ben er. Daarom ben ik ook wel gaan inzetten op vastgoed. Want met bijvoorbeeld een stikstofcrisis waarbij we gedwongen 3 maanden stilstaan, zou ik anders ineens mijn huur niet meer kunnen betalen. Verder legde corona ons geen windeieren. Wij hebben onze omzet wel echt zien groeien. Ons grootste probleem is dat we geen nieuwe mensen meer kunnen vinden. We doen er echt alles aan om mensen binnen te halen. En ik geloof echt dat mensen bij ons goed zitten, we zijn een sociaal bedrijf. Maar er is gewoon schaarste.

Hoe zie jij de toekomst van de transportwereld?
Ik de toekomst met gemengde gevoelens tegemoet. Het gaat echt nog lang duren voordat vrachtwagens elektrisch kunnen rijden. En ondertussen brengt alle verduurzaming enorme kostenverhogingen met zich mee. Dat is wel een onderwerp waar we echt mee bezig zijn als bedrijf. Onze planners hebben elektrische auto’s van de zaak, ons wagenpark is enorm modern en we hebben een CO2 neutraal pand met zonnepanelen. Dus we proberen het echt. Alleen transport blijft een vervuilende sector. En er is gewoon niks anders voorhanden.

Met wie zou jij nog eens aan de keukentafel willen zitten?
Mattijs Manders. Die mag mij wel eens uit gaan leggen waar hij mee bezig is de laatste tijd. Ik ben wel benieuwd waarom hij de keuzes maakt die hij maakt bij onze club NAC. Daar zou ik hem zeker eens een paar vragen over willen stellen.

Naam:
Dennis Nouwens

Leeftijd:
49 jaar

Getrouwd:
Met Astrid

Kinderen:
Een zoon van 15, Gijs.

Bedrijf:
Nouwens transport Breda BV

Hobby’s:
“Reizen. Astrid heeft 23 jaar een eigen reisbureau gehad gespecialiseerd in grote reizen. We hebben zelf dan ook veel grote reizen gemaakt, zoals Afrika, Amerika en Azië. En die reizen gaan er ook nog wel meer komen. Verder houd ik van golfen, en het bourgondische leven. Dus lekker uit eten gaan met vrienden. En als balans voor dat bourgondische leven ga ik een paar keer per week sporten, en vaak fietsen op zondag.