Franks Filmtip: ‘The French Dispatch geeft antwoord op de vraag waarom film zo’n fantastische kunstvorm is’

BREDA - Wekelijks belicht filmliefhebber Frank Spreuwenberg een film die in één van de Bredase bioscopen draait of online te bekijken is. Dit keer The French Dispatch, te zien Chassé Cinema, Pathé en Kinepolis.

De Amerikaanse regisseur Wes Anderson heeft een heel aparte opvatting over film. Zijn films zijn een soort stripboeken à la reporter Kuifje van Hergé, maar dan met de verfijnde smaak van kunstenaars als Van Gogh. De verhalen zijn bizar, maar zo prachtig vormgegeven dat het bewegende schilderijen zijn, razend snel geserveerd in strakke ritmes.

Het is goed om te weten dat de Texaanse regisseur Wes Anderson een groot liefhebber is van het Amerikaanse magazine The New Yorker. Want The French Dispatch speelt zich af in en rond de burelen van een fictief tijdschrift, de Franse afdeling (French Dispatch) van het Amerikaanse blad Liberty, Kansas Evening Sun. De redactie is gevestigd in de niet bestaande Franse stad Ennui-sur-Blasé. Hoofdredacteur is de excentrieke Arthur Howitzer jr. (Bill Murray). Hij schrapt artikelen of delen daarvan onder het motto: het verboden is te huilen. Maar de hoofdredacteur sterft plotseling, waarna de journalisten overeenkomstig zijn laatste wil een oud stuk onder de loep nemen dat ze voor de laatste uitgave van het tijdschrift opnieuw bewerken.

Journalist Sazerac (Owen Wilson) stapt op de fiets om de oude beschrijving van de stad Ennui te vergelijken met hoe de stad er nu voor staat. Zijn conclusie is dat er weinig is veranderd bij café Sans Blague (Geen Grap) of in de Zakkenrollerslaan. Het personage van journalist Sazerac is gebaseerd op Joseph Mitchell, reisverslaggever voor de New Yorker.

De tekst gaat verder onder de trailer

De belevenissen van journalist Berensen (Tilda Swinton) zijn bijzonder omdat ze schrijft over Moses Rosenthaler (Benicio del Toro). Hij zit al jaren voor moord vast in een Franse gevangenis. In de kunst is hij autodidact, want tijdens zijn detentie leerde hij zichzelf schilderen en beeldhouwen. De gevangenisbewaarster Simone (Léa Seydoux) is zijn muze en poseert naakt voor hem in de bajes. De kunsthandelaar Cadazio (Adrien Brody) ontdekt zijn werk en wil er miljoenen mee gaan verdienen. In het tijdschrift The New Yorker heeft eens zo´n verhaal gestaan, gebaseerd op de kunsthandelaar Lord Duveen.

Lucinda Krementz (Frances McDormand) laat zich voorstaan op haar journalistieke integriteit. Ze beschrijft het studentenprotest in de stad Ennui. De revolutie draait uit op een bizar schaakspel tussen de burgemeester en de voorman van de studentenopstand Zeffirelli (Timothée Chalamet). De verslaggeving gaat ernstig de mist in als de journalist Krementz de studentenleider helpt bij het opstellen van een manifest omdat ze verliefd op hem is geworden. In de New Yorker heeft Mavis Gallant geschreven over de studentenprotesten in mei 1968 in Parijs onder de titel: “The Event in May: A Paris Notebook”.

Tot slot is er nog de ontvoering van de zoon van de politiecommissaris van Ennui. Door vergiftiging wordt de zoon uit handen van de criminelen bevrijd. Maar hoofdredacteur Howitzer jr. wil van zijn culinaire verslaggever Roebuck Wright ((Jeffrey Wright) vooral weten wat de smaak van het vergif was.

Volgens regisseur en scenarioschrijver Wes Anderson gaat de film niet over persvrijheid, maar, zegt hij: “wanneer je over reporters spreekt, praat je wel over wat er in de echte wereld gaande is.” De vorm is filmisch, dat wil zeggen, er gebeurt veel dat alleen in film kan gebeuren en dat met een magistrale stilering. En met zo’n sterrencast valt er veel te genieten. Kortom: The French Dispatch is een ode aan de journalistiek, maar geeft vooral antwoord op de vraag waarom film als kunstvorm zo fantastisch is.

Dit is wat je moet weten over deze film:

- The French Dispatch wordt bevolkt door heel wat bekende acteurs. Léa Sedoux (cipier Simone) kennen we nog van de James Bond film No Time to Die (als Madeleide Swann), Francis McDormand (journaliste Lucinda Kremenz) schitterde in Three Billboards Outside Ebbing, Missouri. Bill Murray maakte een onuitwisbare indruk met zijn hoofdrol in Lost in Translation.

- Regisseur Wes Anderson woont in Frankrijk.

- De film is deels opgenomen in Angoulême, een stad in het zuid westen van Frankrijk.

- Het affiche dat voor deze film is ontworpen, is geïnspireerd door de afbeelding van The Beatles op de cover van Sgt. Peppers Loneley Hearts Club Band.