Afbeelding
Foto: BredaVandaag

Aan de keukentafel met Dennis de Roo: ‘Ik heb noodgedwongen een nieuwe stap moeten zetten’

Door: Hanneke Marcelis Economie

BREDA - Breda is een dynamische stad die bruist van de ondernemers. Maar wat drijft hen? Wat is hun motivatie? En waar liggen zij ‘s nachts van wakker? In ‘Aan de keukentafel met’ gaan we in gesprek met Bredase ondernemers. Deze week: Dennis de Roo.

Maar liefst 24 jaar werkte Dennis de Roo (42) met veel passie in het familiebedrijf Van Donge & De Roo. Maar nadat hij de diagnose kanker kreeg, gooide hij noodgedwongen het roer om.

Dennis, hoe was jouw functie bij Van Donge & De Roo?
Van Donge & De Roo is een logistiek dienstverlener die wereldwijd opereert. Samen met mijn vader en mijn broertje deed ik de aansturing van het bedrijf. Dat was een hectische baan, waarvoor ik ook op veel plaatsen over heel de wereld ben geweest. Helaas heb ik na 24 jaar een grote stap terug moeten zetten. Wel ben ik nog steeds betrokken bij bepaalde projecten. Zo ben ik nu bezig met de uitbreiding van onze containerterminal bij de Maasvlakte. Dat is minder stressvol dan de dagelijkse operatie, maar zo ben ik toch nog wat betrokken bij het bedrijf.

Die stap terug heb je moeten zetten vanwege je ziekte. Dan staat je wereld stil...
Dat klopt. Op 15 september 2020 heb ik de diagnose kanker gekregen. Ik heb een zeldzame vorm van mesothelioom. Dat is buikvlieskanker en meestal wordt dat veroorzaakt door asbest. Eigenlijk was de boodschap die ik bij die diagnose kreeg heel hard: ‘ga je begrafenis maar regelen.’ Gelukkig ben ik er nog steeds, maar het blijft een achtbaan met positieve en negatieve berichten.

Maar eigenlijk weet jij dus niet of je er over twee jaar nog bent?
Dat klopt. Ik heb een heel agressieve vorm van kanker. Dat past helaas dan ook wel weer bij mijn karakter. Als je iets doet, dan doe je het goed.

Ik ben uiteindelijk bij een vooruitstrevend arts terecht gekomen in het Erasmus MC Rotterdam. Dankzij die experimentele behandelingen zijn de tumoren nu aan het krimpen. Dat is heel bijzonder, want eigenlijk gaat ze normaal gesproken alleen de groei tegen. De behandeling slaat dus aan. Maar hoeveel jaar het goed blijft gaan, weet niemand. Maar ik heb altijd zoiets van: Niemand heeft er iets aan als ik in een hoekje ga zitten huilen. Mijn doel is om over twintig jaar nog steeds te leven en mijn kinderen te zien opgroeien. Positief blijven is heel belangrijk, ik denk eigenlijk voor elke ziekte.

Van havenbaron naar rumproducent, mooie stap, maar klinkt niet voor de hand liggend?
Zonder achtergrond klinkt dat wel raar ja, maar ik was altijd al een rum drinker. Op een gegeven moment was ik met twee bevriende stellen in Italië voor mijn 40ste verjaardag. Daar zit een Italiaan die vroeger diverse restaurants in Rotterdam had, en hij is een wijngaard begonnen in Italië. Dat leek ons op dat moment natuurlijk ook wel wat. Maar hij zei ons wel: Als je voor wijn gaat, dan ga je voor de volgende generatie! Wij wilden met zijn 3-en sneller resultaat en zo kwamen we bij rum terecht. Ik kocht een ketel om te gaan stoken, en zette die in de kelder. Van dat hele plan kwam verder niks terecht. Tot covid. Ik had toen veel minder reistijd en in Alex zijn geval lag het helemaal plat. Toen zijn we aan de slag gegaan.
Ik produceer de rum samen met Koen van Broekhoven en Alexander Roovers. Koen is forensich rechercheur en let op details, Alexander zit in de feesten en partijen. Ik kan niet anders zeggen: ‘een ideale combinatie!’.

Rum stoken mag niet zomaar toch?
Dat klopt. Je kan er een boete van 8000 euro voor krijgen. Die regelgeving is heel lastig. We zijn daarom gestart met onze Bastard Edition: Ons bastaardkindje. We hebben hem niet zelf gestookt. We hebben wel zelf geblend, om onze eigen smaak te creëren. Dat deden we met een 5-tal exclusieve rum welke 3 tot 8 jaar op een eikenhouten vat hebben gelegen, dit natuurlijk na veel proeven en mengen.

Jullie hebben een samenwerking met Danny Vera. Hoe is dat ontstaan?
Met Alexander en Koen had ik het erover dat we een vaandeldrager nodig hadden. Toen opperde Alexander Danny Vera. Hij is niet per se sex, en drugs en maar wel Rock & Roll en wel rauw. Wij vonden dat goed passen. Ik heb toen de stoute schoenen aangetrokken en Danny benadert via Instagram. Hij reageerde; ‘Is die rum lekker dan?’, Koen heeft direct een fles afgegeven. Zo is het balletje gaan rollen.

Danny Vera had wel één eis: Hij wilde zijn eigen rum. Dus toen zijn we die met Danny Vera gaan ontwikkelen. We hadden toen ook al iets meer ervaring. Zo gaven slijters aan dat onze bastard eigenlijk, zij het miniem, zonder suiker moeten maken. Maar het probleem was dat Danny wel die zoete geur en smaak wilde. We hebben hem uiteindelijk drie versies gegeven, de oplossing zat in bourbon eiken vaten. Die is hij met vrienden en familie gaan proeven. En uiteindelijk koos hij tóch voor de variant zonder suiker. Daar zijn we heel blij mee. De Danny Vera rum is puur, net als zijn muziek.

Wat neem jij vanuit jouw ervaring in de logistiek mee naar dit nieuwe bedrijf?
Eigenlijk niet zoveel. Het is 100 procent nieuw. Dat maakt het ook meteen zo leuk. Zelfs het samenwerken is nieuw. Want samenwerken met je familie, is heel anders dan met vrienden. Eigenlijk ben ik van een familiebedrijf naar een vriendenbedrijf gegaan.

Wat zijn de toekomstplannen?
We verkopen nu net zoveel flessen als de gevestigde merken per jaar. Dan doe je het goed in de Rum wereld. Ook liggen we bij 120 slijterijen. We willen sowieso bij nog meer slijterijen komen te liggen. Niet perse bij ketens, maar juist bij de slijters die écht het verhaal vertellen. Zoiets kost veel tijd. Je moet bij iedere slijter langsgaan en zelf met passie je verhaal vertellen. Alleen op die manier zorg je ervoor dat het verhaal ook bij de mensen die deze rum kopen terecht komt.
Verder willen we natuurlijk graag dat de horeca onze rum gaat schenken. Mensen moeten rum gaan waarderen net als een cognac of whisky.
En we kijken ook internationaal. We hebben al een vertegenwoordiger in Zwitserland, en ik ben bezig met een partij in Hamburg. We willen het uitrollen over de wereld.

Met wie zou jij zelf nog aan de keukentafel willen zitten?
Dan zou ik denk ik Dan Aykroyd kiezen. Hij heeft Crystal Head vodka ontwikkeld. Dat is een heel exclusief merk. Dat spreekt mij aan, want dat doen wij met onze rum ook. Sowieso natuurlijk met de kwaliteit van de rum. Maar we maken ook echt een exclusief product, en zetten bijvoorbeeld in op het personaliseren van de flessen met graveren. Zo onderscheid je jezelf.

Verder zou ik denk ik kiezen voor Max Verstappen. Ik vind snelle auto’s heel leuk, en Max heeft natuurlijk een prestatie van jewelste neergezet. Dus dat lijkt me ook een leuk gesprek. En als laatste wil ik ook graag Danny Vera noemen. Ik ben heel blij dat ik met hem aan de keukentafel heb mogen zitten.

Naam:
Dennis de Roo

Leeftijd:

42 jaar

Bedrijf:
24 jaar Van Donge & de Roo. Nu rummerk Dutch Head Premium Rum.

Woonplaats:

Rijsbergen

Relatie en kinderen:
Al meer dan 15 jaar samen met zijn vriendin Christel. Eén ‘cadeaukind’ van 19, Benjamin. En de tweeling Senna en Mace, bijna 9 jaar oud.

Hobby:
Vroeger hield ik heel erg van pokeren, nu vooral van rum maken. Ik mag het helaas niet meer zoveel drinken, maar ik proef wel mee en ervaar het. Mijn passie is eigenlijk altijd mijn werk geweest. Dat was 24 jaar de wereldwijde containerlogistiek. Daarvoor ben ik op heel veel plaatsen in de wereld geweest, laten we kijken waar de rum ons brengt.