Afbeelding
Foto: Trailer The power of dog

Franks Filmtip: ‘The Power of the Dog kreeg maar liefst elf Oscarnominaties’

Door: Frank Spreuwenberg Cultuur Uitgelicht

BREDA - Wekelijks belicht filmliefhebber Frank Spreuwenberg een film die in één van de Bredase bioscopen draait of online te bekijken is. Deze week is dat The Power of the Dog. Te zien bij Netflix.

The Power of the Dog (De kracht van de hond) kreeg elf Oscarnominaties. Op 27 maart gaan we zien hoeveel daarvan worden verzilverd. Het is zo´n film die maar in je hoofd blijft rondspoken. Niet van iedere scene is direct duidelijk wat de betekenis er van is. Maar naarmate je dieper in het verhaal wordt getrokken, brandt steeds heviger de vraag: waar gaat dit heen? Oppervlakkig lijkt het een Amerikaanse western, maar dat is Power of the Dog niet, het is psychologische oorlogsvoering op het scherpst van de snede met de Engelse acteur Benedict Cumberbatch in een glansrol.

1925, Montana, een centraal gelegen staat in de VS. Phil Burkbank (Benedict Cumberbatch) en zijn broer George (Jesse Plemons) zijn rijk, ze bezitten de grootste ranch van de vallei, met honderden stuks vee. Phil is briljant, gestudeerd aan de universiteit van Yale, maar met een sterk verlangen naar het leven van de koeiendrijvers van weleer, lekker de hele dag op paarden zitten en met het vee door de prairie rijden. Het liefst ongewassen, stinkend naar koeien en mest. Een vrouw kan hij niet verdragen. Zijn broer George is het tegenovergestelde van Phil. Hij is zachtaardig en heeft een groot verlangen naar een vrouw naast zich. Hij trouwt met de weduwe Rose (Kirtsen Dunst). Zij heeft één tienerzoon, Peter (Kodi Smit-McPhee). Nadat Rose met haar zoon bij George op de ranch is komen wonen, begint Phil uit louter wraakzucht zijn schoonzus onder druk te zetten met pesterijen en verwensingen. “Je zit alleen maar achter zijn geld aan”, zegt hij tegen Rose. George is vaak afwezig en niet opgewassen tegen zijn broer, waardoor hij weinig kan uitrichten tegen diens pesterijen. De constante druk die uitgaat van de aanwezigheid van Phil, wordt Rose teveel en ze raakt aan drank. Haar zoon Peter ziet met lede ogen aan hoe Phil zijn moeder kapot maakt en zint op wraak. Dat moet dan wel heel subtiel gebeuren want Phil is messcherp en ziet alles. Om te slagen moet hij het gevoelsleven van Phil binnendringen.

Bekijk hier de trailer.

De film wordt alom toegejuicht, een “must see”, maar waarom? De Nieuw-Zeelandse regisseur Jane Campion maakte eerder indruk met The Piano (1993), een monumentale film waarin het landschap (een strand in het noorden van Nieuw-Zeeland) een belangrijke rol speelt. Ook in The Power of the Dog is het landschap – een desolate, onherbergzame streek in het midden van Amerika – als het ware een van de acteurs. De heuvels zien er uit als het gezicht van een hond, zegt Peter tegen Phil. Waarmee hij wil zeggen: Je krijgt er een ongemakkelijk gevoel bij. Dat landschap versterkt de constante dreiging die uitgaat van Phil, door Cumberbatch neergezet als een handgranaat waarvan de pin er al half uit is. De veedrijvers om hem heen laten zich makkelijk door hem intimideren, maar tegenover Cumberbatch staat Kodi Smit-McPhee, die van Peter een tiener maakt die gaandeweg alle onzekerheid van zich afschud en vastberaden op zijn doel afgaat. Hij is overtuigend in zijn tegenspel, om de steeds dreigende  Cumberbatch (Phil) het hoofd te bieden. En Jesse Plemons maakt heel subtiel van George de man die in Phil zijn meerdere moet erkennen. Niet een zielige broer, maar een man met gratie. Dankzij het fenomenale acteerwerk verliest het verhaal op geen enkel moment zijn geloofwaardigheid, al staat de sfeer, die van veedrijvers in Montana, ver van ons af.

Wat je moet weten over de film
- De titel komt uit de bijbel. In Psalmen, hoofdstuk 22 vinden we de tekst Deliver my soul from the sword; my darling from the power of dog (vertaald: Verlos mijn ziel van het zwaard; mijn lieveling van de macht des honds). Deze bijbeltekst leest Peter aan het slot van de film. Er zijn meerdere interpretaties denkbaar. Eén er van is, dat Phil de hond is en Rose de lieveling. De ziel verwijst er naar dat het niet om fysieke kracht gaat, maar om psychische macht.
- De film is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1967 van de Amerikaanse schrijver Thomas Savage. Toentertijd trok het boek nauwelijks aandacht. Dat veranderde toen het boek in 2001 opnieuw werd uitgebracht en het werd gewaardeerd als een regionale klassieker. Waaronder door de Nieuw-Zeelandse regisseur Jane Campion, die ook het scenario schreef. Ze zei daarover dat ze werd betoverd door de bedwelmende mix van mannelijkheid, nostalgie en verraad.
- Schrijver Thomas Savage woonde op een ranch in Montana en overleed in 2003. Regisseur Campion heeft de ranch in 2018 bezocht. Ze had toen een ruwe versie van het scenario af en heeft daarover met familieleden van de schrijver gesproken.
- Campion wilde de film graag opnemen in Montana, maar dat liet het budget niet toe. De film is opgenomen in Maniototo, een bergachtig en vrijwel onbewoond gebied in New-zeeland.