Afbeelding

De meest sneue vijver van Breda, maar dan echt!

Door: Johnjohn Ruis Column

Na tien jaar knokken gaat hij eindelijk rijden, de intercity tussen Breda en Antwerpen. Vanaf april sta je in iets meer dan een half uur op het perron van Antwerpen. Nooit meer omreizen via Rotterdam en nooit meer 27 minuten de tijd proberen te doden op het doodsaaie station van Roosendaal. Hulde aan de stille diplomatie die dit eindelijk mogelijk heeft gemaakt.

Om de berichtgeving omtrent dit heugelijke feit wat kleur te geven besloot onze wethouder zich te laten portretteren door lokale persfotografen. Lekker symbolisch met een puntzak Belgische frieten poseren op het station. Hoe leuk is dat?

Heel erg leuk! Maar persoonlijk zou ik een iets andere locatie hebben gekozen. Want wie het plaatje goed bekijkt ziet dat de foto niet alleen uitzicht biedt op een trotse stadsbestuurder maar ook op de meest sneue vijver binnen de stadsgrenzen van Breda. De waterpartij die de treinperrons zou moeten scheiden van het busplatform.

Op papier leek het vast een fantastisch idee, zo'n glinsterende strook water tussen de trein- en buswereld, maar nu, krap anderhalf jaar na de opening van het station, glinstert het water allang niet meer. Wat er overgebleven is lijkt nog het meest op een bezinkingsput van een afvalwaterbedrijf ergens in de buurt van een verlaten kerncentrale in de voormalige Sovjet Unie. Een grijze betonnen bak met hier en daar een decoratief laagje schimmelige slurry. Bij de juiste temperatuur en windrichting is de ongedefinieerde biomassa in staat een odeur te verspreiden die zich makkelijk laat meten met dat de lucht in een gemiddeld nijlpaardenverblijf.

Maar misschien heb ik het mis. Misschien is het helemaal geen sneue vijver. Mogelijk maakt de betonnen bak deel uit van een weloverwogen vooropgezet plan om treinreizigers alvast een geur-voorproefje te geven wanneer ze op weg zijn naar de dierentuin van Antwerpen. Wie zal het zeggen.

Babs Verstrepen