Heb jij je zuip-diploma al?

Van week hoorde ik een eerstejaars student iets zeggen over een zogenaamd zuip-diploma en dat hij cum laude was geslaagd voor zijn praktijkexamen. Eerlijk gezegd lijkt het me wel wat, zo'n zuip-diploma. Maar dan niet één waarvan de slagingskans wordt bepaald door het aantal drankjes dat je in een uur weg kunt tikken, maar aan de kwaliteit van je sociale vaardigheden wanneer je dronken bent. Zuip-diploma A; voor hen die veranderen in kort-lonterige hufters met overmatige geldingsdrang. En het B diploma voor de rest.

Want ja, wie kent het niet? Je gaat de stad in om even gezellig een biertje te drinken en voor je het weet is het diep in de nacht en hoor je jezelf zeggen 'okee, nog eentje dan'. Na de laatste slok doe je je best om zo elegant mogelijk van die barkruk af te klauteren, sprokkel je giechelig je ego bij elkaar en begin je aan de lange, lange weg naar huis. In het meest onfortuinlijke geval word je de volgende ochtend met een houten kop wakker terwijl je met je kleren aan in bed ligt en je jezelf verwonderd afvraagt waar die brokjes braaksel vandaan gekomen zijn die vastgeplakt zitten op de bovenkant van je schoenen. Voor degene die zich in deze profielschets herkennen zou het verkrijgen van het zuip-diploma-B geen enkel probleem moeten zijn.

Maar er zijn ook van die sukkels gasten die niet eens in aanmerking zouden moeten kunnen komen om het praktijkexamen af te leggen. Van gasten die zich een kortsluiting drinken doordat de bedrading in hun harses niet helemaal goed geïsoleerd is en bij de eerste de beste aanraking met vocht uit een biertap gaan vonken en knetteren. Van die gasten die 150 dagen later bij Opsporing Verzocht moeten zien hoe ze iemand van een fiets gebeukt hebben en denken; 'verrek joh, dat was ik'.

Babs Verstrepen