Wie kent deze man?

Column

Er loopt een man door Breda en ik wil weten wie het is. Over het waarom ik dit weten wil kom ik later op terug. Zaak is dat we hem samen vinden voordat het te laat is.

Ik zag de man voor het eerst een paar jaar geleden in de Nieuwe Ginnekenstraat. Het was zijn kronkelige reflectie in een winkelraam die mijn aandacht opeiste. De man had strak grijs achterover gekamd haar, wellicht bijeen gehouden door gel van het eerste uur: Tabac. Een rimpelig voorhoofd en spitse kin zaten aan de polen van zijn smalle hoofd. Daartussen strakke lippen en een enorme fok als kompas voor zijn looprichting.

De kleding van de man, laten we hem voor het gemak Meneer Van Broekhoven noemen, was niet van deze tijd. Een beige, te grote regenjas boven een vaalbruine katoenen broek met vouw, de sokken zichtbaar in zwarte lederen stappers. In zijn linkerhand droeg Van Broekhoven een zwarte aktetas; amper gevuld want hij zwaaide er nogal mee.

Van Broekhoven viel niet alleen op door zijn eind jaren vijftig-voorkomen, hij had tevens een waanzinnige loop. Hij nam lange stappen die telkens als hij zijn maat 45 wilde neerzetten, net nog eventjes vooruit schoten. En zo leek het alsof Van Broekhoven zweefde of tenminste schreed.

Ik bedacht me dat Van Broekhoven allang boven zijn pensioensgerechtigde leeftijd was aangekomen maar desalniettemin elke dag onverstoorbaar op weg was naar het kantoor: de Firma Kalsma, die iets in cijfers deed. Van Broekhoven had er een functie in het archief en werd te pas en te onpas door de broers directeuren opgedragen iets te vinden.

- Van Broekhoven?
- Ja, meneer de directeur.
- De kwartaalcijfers van Schutteveld 1951 en wel direct.
- Natuurlijk, meneer de directeur.

En zo veertig jaar lang.

Het kantoor Kalsma is al jaren gesloten maar dat deert Van Broekhoven kennelijk niet. Als een verwarde soldaat die denkt dat de oorlog nog woedt, laat hij zich door niets of niemand van zijn dagelijks gang van zaken afbrengen. Met twee boterhammen met kaas en een appel met schilmesje in zijn koffertje loopt hij naar het archief bij de gebroeders Kalsma dat zich alleen nog in zijn hoofd afspeelt.

Dat maakt Van Broekhoven een held van het uitstervende soort en daarom wil ik hem spreken. Help me hem te vinden.