Heen en weer

Rond dit tijdstip in het jaar was ik in vroeger tijden al zeker drie keer op 'Het Veer' geweest. Kruiningen-Perkpolder of Vlissingen-Breskens, De Willem-Alexander of Prinses Juliana.

Boten van statuur met notenhout en geklinkte ijzeren balken, bruin geslagen door zeewind en zout. Schrale koffie, halfwarme kroketten, verveeld personeel, smerige plees, heerlijk. Ik was erbij toen ze hun laatste tocht aflegden en de kapitein als een klein kind op het dek stond te brullen. Ik mis ze.

Ik dacht hieraan toen ik in Rotterdam de Pride of Hull opreed. Een veerboot tussen Holland en Engeland. Althans, meer een stad op het water. 35 meter hoog, 12 dekken diep en honderden personeelsleden. Het was hier waar ik James Reeves, Anita Augusta en de Topsecrets leerde kennen. Later meer over hen.

Nu moet u weten dat een overtocht Rotterdam-Hull een minutieus geplande operatie is. Het duurt namelijk altijd twaalf uur en is zo ingeroosterd dat de passagiers dineren, feesten, slapen en ontbijten. Een kwestie van kosten-baten-analyse. Om de passagiers zolang mogelijk in een 'spending mood' te houden heeft iedere veerboot entertainment aan boord. In het geval van de Pride of Hull is dat de onnavolgbare James Reeves geassisteerd door de band Topsecrets.

James kwam mij in het begin over als een aardige tonprater, niet bang voor een kwinkslag en evenmin neerbuigend naar zijn toehoorders. Maar James moest elke avond de bingo doen en dat was hem aan te zien. Hij riep de nummers om in een mengeling van desinteresse en weemoed naar andere tijden. 16 Werd voor de duizendste keer 'Sweet Sixteen' en 'Number 69. Oh Oh what a number' was al helemaal van elke emotie gespeend.

Nee, James voelde zich meer thuis later op de avond als het publiek al wat glazen naar binnen had gewerkt. Dan zette hij de recorder aan, deed zijn jasje uit, pakte de microfoon en galmde zijn massieve stem over zijn toehoorders. James had namelijk maar één timbre in zijn stem en dat maakte dat 'The Cirkel of love' exact hetzelfde klonk als 'Sweet Caroline'. Door mijn wimpers zag ik vraagtekens en dampende drollen uitgroeien boven de hoofden van de passagiers.

James sloeg de plank volledig mis, maar het deerde hem niet, Zelfs toen eenderde deel van het publiek haar heil elders zocht; sommige Engelsen begonnen te schelden en het eerste bierblikje was geworpen, bleef James onverstoorbaar doorgaan. Hij had duidleijk voor hetere vuren gestaan, zag je zijn mimiek zeggen.

Na James kwam de 'Topsecrets' een vierkoppig popbandje dat uitsluitend covers opdiende. Daar ik ook de volgende dag weer terug moest op de Pride of Hull zag ik de mathematische nauwkeurigheid waarmee de Topsecrets haar optreden afwerkte. Niet alleen waren de nummers exact in dezelfde volgorde en met dezelfde pasjes aangezet; zelfs de grapjes van de zangeres: 'Is there anybody here from Holland' Kedeng Kedeng. Woehoe' waren identiek.

Anita Augusta was wel echt. Deze Portugese volbloed in de bediening die na het werpen van mijn allervriendelijkste glimlach even vertelde hoe het daadwerkelijk zat op de Pride of Hull. Twee maanden onafgebroken werken, twaalf uur per dag, geen weekend en bij het minste geringste ontslag. Anita wilde eigenlijk een zorgboerderij in haar thuisland beginnen met paarden en zo. Het lot had haar anders bedeeld.
Ik mis 'Het Veer'. Even stilstaan in de tijd en toch vooruit komen.