Gogo in Breda!

Gogo in Breda? Gogo en gogogirls, dat is iets van de jaren zestig en zeventig toch? Starsky en Hutch, Miami Vice, dat niveau... Broeierige discotheken met iets te blote dansende meisjes. Tenten waar nog een ouderwetse mist van tabaksrook hing. Conflicten over rookvrije ruimtes bestonden niet. Iedereen die daar in zin had pafte er lekker op los. Drank en cocktails in overvloed. En drugs en rock and roll niet te vergeten.

Gogogirl. Nooit begrepen waar die term precies vandaan kwam eigenlijk. Moesten de girls soms opschieten of zich haasten, vanwege dat ‘ go go’ ?’ ‘Voordanseres bij beatconcerten; animeermeisje,’ zegt Van Dale. Vandaag de dag hebben ze het niet meer over gogogirls. Geen hond van onder twintig die weet waar het over gaat. Een beetje aflevering uit CSI Las Vegas, Miami, New York, of waar het ook allemaal mag zijn, ritselt tussen de lijken en de high-tech onderzoeksapparatuur door van dansende girls aan een paal of in een of andere staat van gedeeltelijke ontkleding. Heel vrouwonvriendelijk allemaal. Maar niemand die het nog heeft over een onschuldige gogogirl. Gek hoe dat gaat met zo’n term. One day you are in, next day you are out, zegt model Heidi Klum monter in ieder aflevering van de modeontwerperwedstrijd ‘Project Runway.’ En gelijk heeft ze.

Enfin, dus eindelijk weer jaren zeventig in Breda, zo leek het.
Forget it, put it out of your mind, bloke! Het zijn gewoon twee posters met de tekst ‘Go home’ die naast elkaar zijn opgehangen. Wat een teleurstelling. Weg Starsky en Hutch. Gewoon een sullige posterplakker die niet heeft opgelet. En die posters zijn gewoon reclame voor een kledingmerk dat zijn waren via een internetsite verkoopt. ‘Go home’, naar je pc. Dat bedoelen ze dus. Bah, zo wordt het nooit meer wat met die gogogirls in onze stad. Starsky and Hutch zijn definitief voorbij.