De alom bekende vraag

Het is zaterdagochtend rond een uur of negen. Ik moet voor mijn werk naar Den Haag en haast me om de trein te halen. Op de Tramsingel komt er plots een auto naast me rijden. Het bijrijdersraampje zakt langzaam. Politie? Een Drive-by-shoot? Een bekende wellicht?

Er komt geen blauwe pet tevoorschijn, dus voor een prent hoef ik niet bang te zijn. Er volgt ook geen semi-automatisch pistool dat al dreigend op mij wordt gericht. En nee, het is ook geen bekend gezicht. Wel een bekende vraag: of ik een coffeeshop weet te zitten, vraagt een Fransman in gebrekkig Engels.

Op vakantie in Frankrijk zijn ze vaak te beroerd om Engels te praten, maar als ik hen kan helpen in hun zoektocht naar Neerlands beste exportproduct dan blijkt het opeens geen moeite. En omdat deze ‘toeristen’ hun koppigheid speciaal hiervoor overboord gooien, ben ik de beroerdste niet om ze vervolgens richting Roosendaal of Bergen op Zoom te sturen. Au revoir!
(Bouke Tuit)