Lief dagboek 2

Lief dagboek,

Daar ben ik weer. Je zult wel denken, ik heb een hele tijd niets van Lara gehoord. Ik was ook behoorlijk ontdaan door al dat gedoe dat ik in mijn bootje niet alleen rond de singels mocht varen.

Van de week heeft de rechter een uitspraak gedaan. Ik moet eerst een EHBO cursus gaan doen en een cursus slaapmanagement. Nou, ik slaap anders prima hoor. Nou gaan ze begin juli volgend jaar opnieuw bekijken of ik toch mag gaan.

De mevrouw van de kinderbescherming was blij met de uitspraak, maar mijn vader baalde behoorlijk. Ze doen alsof er piranha's in de singel zwemmen zegt hij. Zo overdreven. Ik zelf baalde ook ontzettend. Gisteravond kon ik toch even niet in slaap komen. Ik blijf gewoon goed oefenen in mijn bootje. Mijn moeder zegt dat ze is opgelucht. Ze was poepiebang dat me iets zou overkomen zo alleen. Maar daar is voorlopig geen sprake van. Het komende schooljaar moet ik gewoon naar school. Dat zal wel even wennen zijn. Ik blijf hopen op een goede afloop.

Ik ga natuurlijk niet bij de pakken neerzitten. Ik heb een nieuw plan bedacht dat minder gevaarlijk is, en waar ik geen cursus slaapmanagement voor hoef te volgen. Morgen beleg ik een persconferentie voor BN/DeStem en BredaVandaag en zo, en dan zal ik ze vertellen dat ik alsnog een record ga vestigen. Het lijkt me dat de kinderbescherming daar weinig moeite mee zal hebben, want het kan gewoon overdag. En met of zonder begeleiding maakt niet veel uit. Maar eerst ga ik mama zo dadelijk bellen en van mijn nieuwe plan vertellen. Ik heb de datum al vastgesteld. Ze zal het vast prachtig vinden. Ze zal supertrots zijn als ze weet dat ze de moeder wordt van de eerste veertienjarige die zonder hulpmiddelen de toren van de Grote Kerk gaat beklimmen.

Liefs,

Lara