Rik en ik

Column

Allemachtig wat is het koud. Ik ben helemaal klaar met die wintermaanden. Ik wil nog maar één ding: ik wil naar Villa Felderhof.

Ik zie het helemaal voor me. De aankomst aan de Côte d’Azur. De stevige hand van Rik Felderhof. Die dartelende hond om ons heen. En naast mij Anita Witzier. Ook zij is te gast in Villa Felderhof.

Al gauw zit ik met foto's en een drankje in de tuin. De zwart/wit foto van mijn ouders. Een kinderfoto: mijn broertje en ik bij prinses Beatrix. Een foto van mijn huidige vrouw en het verhaal hoe ik haar heb leren kennen. En vooral de foto van ons eerste kleinkind. Elke foto met z’n eigen geschiedenis.

Daarna het therapeutisch schilderen. Al pratend klodder ik wat kleur op een doek en signeer het abstract met sierlijke krul.

De volgende dag rijden we met de cabrio naar Saint-Tropez. Anita en ik flaneren over de boulevard en vervolgens gaan we op zoek naar groente en specerijen voor het avondeten.

Die middag dobber ík in het zwembad, en Anita leest een boek op het terras. Niet veel later staan we samen in kokssloof aan de snijplank: de mise en place voor het avondeten.

Bovenstaande scènes royaal gelardeerd met romantische muziek en zonnige vergezichten terwijl Anita en ik genieten van de mediterrane zon.

Ik vrees echter dat het niet zover zal komen. Dromen zijn bedrog. Villa Felderhof wordt wegbezuinigd. Het programma is te duur.

Maandag 27 december a.s. sluit de deur van Villa Felderhof voorgoed.