Column: Euphorbia pulcherrima

In december denk ik altijd terug aan vroeger. Aan mijn ouders. Zij hadden een bloemenwinkel dus alles stond in het teken van kerstmis. Direct na sinterklaas begon de chaos in huis.

Manden vol met denappels, ijzerdraad en volop lege dozen. Het hele gezin moest helpen om elke denappel van een ijzerdraadje te voorzien zodat ie te verwerken was in de mooiste kerststukken. En zo ook de paddenstoeltjes, de strikjes van rood lint en de pepertjes in diverse kleuren. Tegen de tijd dat de kerstverkoop begon had iedereen de blaren op de vingers.

Het hele huis stond vol met de Euphorbia pulcherrima. U noemt dat een Kerstster en vindt dat een prachtige plant maar wij konden op den duur geen Kerstster meer zien.

De week vóór kerst was hectisch: veel extra mensen over de vloer om de kerstdrukte het hoofd te bieden en de bestellingen op tijd bij de klant te krijgen. En dan liefst nog voordat de mensen naar de nachtmis gingen.

Eerste kerstdag was iedereen gesloopt. Vaak bleek dat je per saldo weinig extra aan de kerstdagen overhield. Extra personeel en de lange dagen hebben nou eenmaal een prijs. Op tweede kerstdag moest alles al weer opgeruimd worden. Overgebleven kaarsen, bakjes en schalen de opslag in voor volgend jaar. Het restant kerststerren in de vuilnisbak want daar verkoop je er niet één meer van na kerst.

Kerstmis: gouden tijden voor de grote winkelketens. De kleine middenstander zit er niet op te wachten. Die heeft veel liever een constante omzet.