Column: Wisselen?

COLUMN - Ook al van ziektekostenverzekeraar gewisseld? Wij wel. Andere kabelaar kiezen? Doen we ook. Nog plannen om van gemeente te veranderen? Doen wij niet. Kerst 1994 zijn we in Breda komen wonen en dat blijft voorlopig zo. Ich bin ein Bredanaar, of zoiets, of moet daarvoor je moeder een geboren Bredase zijn? De mijne is dat dan helaas niet.

Het kan nét niet meer: je als potentieel bestuurslid van NAC melden. Tot en met oudejaarsdag kon je als niet-AOW’er (die zijn te oud) een sollicitatiebriefje naar een adres ’t Heike sturen. Altijd gedacht dat er in St. Willebrord meer supporters van Real Madrid en Barcelona huisden. Maar goed.

Ik heb nog even overwogen zo’n briefje te sturen. Als was het maar om een heel klein beetje voetbalkwaliteit in dat bestuur te krijgen. Want er worden vele kwaliteiten gevraagd, nergens rept de wervingsfolder op de website van NAC over zoiets geks als kennis van of lol in het spelletje. En ik heb tenslotte nog jaren als bonkige middenvelder in Jeka-11 of daaromtrent gespeeld.

Bovendien heb ik verstand van te laat betalen. Net weer zo’n vervelende blauwe enveloppe van de belastingdienst binnen. Zes euro aanmaningskosten.

Ik ben ook stressbestendig. Altijd handig in zo’n slangenkuil die door amateurs met iets te veel bling-bling aan hun lijf (of aan dat van hun dames) wordt gerund. Maar daar gaat het bij mij mis: ik draag geen sieraden, behalve dan af en toe een klokje van de Hema. Dus ik pas dan weer niet lekker in zo’n gezelschap.

Voor huisbankier en supersponsor van NAC Jan Hoppen is te hopen dat hij snel zijn megasuper en kantoren kan gaan bouwen, want binnen het stadion krijgt hij geen poot aan de grond. Het songfestival dat een nieuw bestuur moet opleveren is uiteraard geen democratie. In dat spel wordt in de regel gezorgd dat er niet veel verandert. Dat gaat zo in (Wit-)Rusland, in donker Afrika, bij Ajax en bij NAC. In Hoppen en zijn vriendjes had de diepgewortelde NAC-cultuur geen trek. Die goeie Jan was natuurlijk ook veel te laat met inspraak eisen. Dat moet je dichtregelen op het moment dat je de miljoenendeal sluit. Maar ja, toen leek er geen wolkje aan het zwerk, ging het vooral om de mooie perspectieven en was iedereen nog vriendjes met elkaar….

Ook lachen: de gemeente wil een wat 'zakelijker' relatie met NAC! Wat zou dat toch in vredesnaam kunnen betekenen? De gemeente heeft nu geen zakelijke relatie met NAC. Wisten we al. Ze zit, via onder meer het overgenomen stadion, met pattex secondenlijn vast aan NAC. En anders herinneren een paar supporters die arme raadsleden wel aan hun ‘verplichtingen’ tegenover de club.

Maar het is een interessante tip: ik overweeg om de relatie met mijn echtgenote ook een wat zakelijker karakter te geven. Ik wil voortaan een maandelijks verslag van de huishouduitgaven, overschrijdingen van het budget uit eigen middelen aanzuiveren graag. Eens kijken wat ze daarvan vindt, tenslotte doe ik vaak de boodschappen. Dat was bij NAC toch ook al jaren zo: degene die de boodschappen deed (op de spelersmarkt) had weinig last van pottenkijkers in het bestuur.

Verder is alles rustig in Breda. Zelfs de nieuwjaarsreceptie is er, hoe anders dan in Amsterdam, nog altijd. En terecht. Iedereen kreeg drie muntjes en dat was voor het eerst halfuur meer dan voldoende. Ook geen last van een of ander gesubsidieerd uit-strijkje, des te meer van het Groot Niet te Vermijden Carnavalsorkest. Heerlijke akoestiek in de kerk!

En nu maar wachten op de opleving van de economie, op nog een paar tientallen miljoenen aan bezuinigingen. Ondertussen krijgt het CDA van het college geen antwoord op de vraag hoe ons dagelijks bestuur van de stad toch aan de redenering kwam dat iemand in de bijstand ‘vrij eenvoudig’ 1600 euro in de maand bij elkaar harkt met allerhande toeslagen, vrijstellingen en wat al dies meer zij. Het college, toch zo kordaat altijd, heeft een half A-4 nodig om het CDA een lesje ‘armoedeval’ te geven, maar blijft verder steken in ‘het stond in de Elsevier’.

In Breda hebben ongeveer 7500 huishoudens een inkomen op of rond het minimum. Meer dan de helft daarvan uit werk. U allen, maar vooral hen wens ik graag alle goeds, gezondheid en voorspoed in het nieuwe jaar.

Henk Schol