Column: Rechts egoïsme

Column

Ik heb geluk gehad. Ik heb geluk gehad omdat ondanks dat mijn ouders gescheiden zijn mijn studiegeld, schoolboeken en mijn studentenvereniging worden betaald.

Zelfs als ik een kamer heb zullen mijn ouders daaraan bijdragen wat ze kunnen missen. Dit doen ze omdat het mijn ouders zijn en omdat ze me willen helpen in welke omstandigheden dan ook.
Voor een heleboel studenten geldt dit geluk niet. Ik ken genoeg vrienden en vriendinnen die elke maand maar weer aan moeten kijken hoe ze alle rekeningen gaan betalen. Weken van tevoren zijn ze gestrest en kunnen ze alleen maar over geld praten en dit herhaalt zich elke maand weer.

Er kunnen genoeg aanleidingen zijn waarom een student studievertraging oploopt en dit gebeurt dan ook regelmatig. Als ik naar mezelf kijk, met een gezondheid die ontzettend onregelmatig is, zou het zomaar kunnen dat ik een maand uit the running ben en daardoor een tentamenweek verknal, wat weer zou kunnen leiden tot het feit dat ik het jaar opnieuw moet doen. Dit zou weer betekenen dat ik vijf jaar over mijn opleiding doe en dus die studievertraging oploop. Dan moet ik 3000 euro extra gaan betalen, waar haal ik dat geld vandaan? Mijn ouders supporten me, maar 3000 euro hebben ze ook niet zomaar. Ik heb een bijbaan, maar daar zal ik nooit dat extra geld van kunnen betalen.

Studenten die door niemand worden geholpen zouden dit dus helemaal nergens vandaan kunnen toveren, net zomin als dat ze een master kunnen volgen. Want daarvoor wordt namelijk de studiefinanciering afgeschaft. Gaat dit betekenen dat alleen de rijke studenten met ouders met hoge inkomens een master kunnen volgen en dus kans maken op een betere baan omdat ze gespecialiseerd zijn?

Ik ben het niet eens met de keuze van de regering. Een mooi staaltje rechts egoïsme waarbij een heleboel studenten worden uitgesloten.