Column: Moerdijk is een kwestie van doorpoetsen

Globalisering op een doordeweekse dag: de bel. Voor de deur staat een manspersoon. Hij is niet groot, enigszins gezet en hij heeft een stevige knevel. ‘I wash your pants’, deelt hij mee. I wash your pants? Hoezo?

Kijk, gekke reflex, toch even naar beneden. Even verderop staat een busje met nog een man. Hongaars kenteken. Wat hebben we hier? Een mobiele stomerij, rechtstreeks van de poesta? Wassen én strijken?

Of is hij toch van de afdeling huishoudelijke schoonmaak en komt hij de afwas voor ons doen? De pannen, meer in het bijzonder. Met z’n tweeën nog wel. Afwassen en afdrogen?

Dan gaat een vlezige vinger richting zwerk. ‘ Your pans!.... I wash!’ Aha. Het handelt hier om een Hongaarse dakpannenpoetser. Een geheel nieuw perspectief. Maar: zijn de dakpannen al aan hun veertienjaarlijkse wasbeurt toe? We vinden van niet, daarmee de globalisering van de economie toch een licht dipje bezorgend. De man is de vriendelijkheid in persoon. Nee, hij begrijpt het helemaal en of-ie dan over een paar jaar nog eens zal terugkomen.

Wij hebben wel een ander idee, als het gaat om pannen poetsen. Nee, daar hebben we de vriendelijke mede-Europeaan niet mee lastig gevallen. Maar na de brand op Moerdijk, bij Chemie Pack, zijn er op Strijen en verder wellicht nog wel wat pannen te poetsen.

Analyse in een notendop: de gemeente Moerdijk is klaarblijkelijk niet toegerust om al die ingewikkelde en hoogtechnologische bedrijvigheid op het gelijknamige Havenschap in de gaten te houden. Deze zin is gechargeerd, om ‘m te laten doordringen: de milieuambtenaar van Moerdijk (niet persoonlijk op te vatten) die ’s ochtends kijkt of de kikkervisjes in de vaart bij Fijnaart nog leven en ’s middags zware chemische industrie moet controleren, het kan niet.

Colleges die ondanks alarmerende rapporten geen harde actie ontketenen, het kan niet. We weten het nu: Er hoeft maar weinig te gebeuren en er ontstaat letterlijk een zeer linke soep, als ook toezicht en handhaving niet deugen.

Wat is dat toch met die marchanderende katholieken?, vroegen sommige media zich de afgelopen dagen af. Alhoewel, Moerdijk, da’s klei. Da’s ook Bible Belt. Talrijke protestanten en gereformeerden wonen er ook. En Rotterdammers. Dus die eerste vraag is niet zo van belang, stel ik als heiden (niet belijdend) vast. Het probleem is van alle Moerdijkers en hun bestuur.

Er is één remedie: het havenschap komt onder de vleugels van Breda. Dat deel van het grondgebied van de gemeente Moerdijk wordt overgeheveld naar de gemeente Breda. Die kan wel de kwaliteiten betalen die nodig zijn om dit soort langs of soms ook over de rand van het wettelijk toegestane, of in elk geval het betamelijke opererende randbedrijven desnoods stil te leggen. Handig: Breda grenst al een heel klein stukje aan Moerdijk, het is nu een kwestie van ‘doorpoetsen’.

Breda is nog niet zo lang geleden juist uit het havenschap gestapt. Kan ze meteen, net voor het havenschap wordt verzelfstandigd, dat foutje wegpoetsen en weer betrokken zijn. Jan is Mans genoeg om dat aan zijn opvolger en aan de gemeenteraad van Moerdijk duidelijk te maken.