Column: NEE

De trein in, de trein uit. De bus in, de bus uit. Je draait de sleutel om in het sleutelgat, loopt naar binnen en denkt, YES rust. Die gedachte wordt al snel tenietgedaan als je naar boven kijkt en je huisgenoten ziet staan, want oja, je had huisgenoten.

Eerst is het gezellig, even een praatje maken, het weekend doornemen, misschien zelfs wat drinken met zijn allen. Dan komen de echt ruige verhalen over stappen, drank, drugs en seks, want studenten kunnen alleen maar drinken en doen de hele dag aan seks.

Het praatje duurt eigenlijk veel langer dan dat kwartiertje wat je in je hoofd had en je begint op je horloge te kijken. ‘Er valt nog zoveel te regelen voor morgen Jasmijn, je had keelontsteking afgelopen week dus je moet wel vroeg naar bed.’ Hoor je je vader in je achterhoofd zeggen.

Dus dan is het moment daar om afscheid te nemen want je moet naar bed en je moet de krant nog lezen en eigenlijk moet je ook nog douchen maar daar heb je al helemaal geen tijd meer voor. Maar een nee willen je huisgenoten niet horen dus die gaan over op plan B. Net zolang kloten tot Jasmijn toch nog een drankje komt drinken.

Gelukkig is Jasmijn opgegroeid met twee oudere broers en is dus zo slim om de deur van haar kamer gewoon op slot te doen en het lawaai te negeren, maar dat is lastig. Het is lastig om gezelligheid te negeren en te doen wat je moet doen en hoort te doen.

Maar doe het, want voor je het weet zit je tot half twee ’s nachts te borrelen terwijl je de volgende ochtend om negen uur weer college hebt. Neem die verantwoordelijkheid en laat je huisgenoten even links liggen, ze vinden je vast ook nog wel leuk als je een keertje nee durft te zeggen.