Valentijnsdag

Column

COLUMN - De één vindt het commercieel geneuzel, de ander ziet het als een uitgelezen kans om eens flink uit te pakken en het zijn of haar vriend of vriendin naar de zin te maken. Ik vind Valentijnsdag onzin.

Rozen vliegen de bloemenwinkels uit euro’s duurder dan op een normale niet-Valentijnsdag. Iedereen moet ineens weer aan de chocola en dan nog het liefste van die bodypaint, want dat is leuk om over je vriendin te smeren. De postbodes hebben het nog drukker dan met kerst en de restaurants zitten voller dan vol.

Waarom die ene 14 februari, waarom moet er een datum zitten aan een dag om iemand te verwennen. Mensen die alleen zijn en stiekem nog hoop hebben dat er een kaart op de deurmat valt of dat er een roos van een stiekeme aanbidder wordt afgeleverd zijn depressief, zielig en vooral heel alleen na een dag als Valentijnsdag.

Vanmiddag vertrok ik weer naar Utrecht en eenmaal daar op het centraal station aangekomen zag ik alleen maar mensen met rozen voorbijlopen. Mannen, vrouwen, kinderen, studenten. Je werd ermee doodgegooid. Ik wilde dan ook zo snel mogelijk thuis zijn om de rest van Valentijnsdag in bed door te brengen met thee, een kruik en een goed boek. Eenmaal thuis liep ik de trap op en wat zag ik daar tot mijn grote verbazing op mijn deur hangen, een roos met een brief en ik smolt.

Ik heb meteen mijn principes overboord gegooid. Valentijnsdag is wel leuk en romantisch, maar dan vooral als je wordt verrast en overdonderd. Want voor alle mensen die alleen zijn op een dag als deze komt die werkelijkheid extra hard aan.

Jasmijn Goedhart
Jasmijn komt uit Breda en studeert in Utrecht. Wekelijks schrijft ze over het studentenleven