'Waren dit die mooie meiden waar je naar keek?'

Zaterdagavond, een avondje MEZZ in Breda. 40’up om precies te zijn. Veertigers en vijftigers of zelfs ouder, verzamelen zich in de muziektempel van onze stad en dompelen onder in vervlogen tijden van muziek en dans. Wat onwennig sta ik bij de garderobe en zie al die ‘oudjes’ om mij heen.

Nederland wordt grijzer, wat natuurlijk ook voor mij geldt. Gemakshalve vergeet ik dit even en denk ‘zijn dit nu de mensen waar ik vroeger mee in de kroeg stond?’ en ‘waren dit die mooie meiden waar je graag naar keek?’.

Laat ik duidelijk vooropstellen, de tand des tijds heeft ook bij mij flink huisgehouden. Natuurlijk probeer je jong te blijven en hardlopen is daarbij prima middel. Hoewel mijn leefstijl niet heel spetterend is, met 6 a 7x per week trainen en twee marathons per jaar lopen, voel ik mij toch wat jonger en dynamischer dan mijn leeftijdsgenoten.

Op de dansvloer blijkt dat de jaren zijn werk hebben gedaan. Het voelt allemaal niet zo soepel (komt natuurlijk door trainingen van mijn marathonvoorbereiding, houd ik mijzelf voor). Het gaat allemaal wat stroever. Langzaamaan, een paar nummers verder, gaat het wat beter. Het is net de marathon. De eerste 5 tot 20 kilometer gaan niet soepel, daarna wordt het leuk.

Het valt mij op dat mijn leeftijdsgenoten er ook steeds beter uit gaan zien en ze worden steeds vrolijker. Nu gaan we helemaal los. Een aantal reggaenummertjes en daarna drie plaatjes van Madness later gaat het super. Iedereen is helemaal “in de mood”. Nog maar even gas geven. Vooruit nog maar een keertje even helemaal losgaan.

Mijn T-shirt is inmiddels doorweekt. Voor marathonbegrippen ga ik nu voorbij het 30 kilometerpunt. Nog 12 kilometer naar de eindstreep. Het kan nu heel goed gaan maar de mogelijkheid dat de benen het begeven is zeer nabij. Dan ineens pats een kleine pijnscheut in mijn linkerkuit. Haal ik de finish? Na verloop van tijd gaat het weer beter. Moe maar voldaan ga ik naar huis en laat mijn leeftijdsgenoten feestend achter. De volgende morgen sta ik versuft op. De kuiten zijn behoorlijk stijf en de linkerkuit protesteert. Even twijfel ik maar besluit: vandaag toch maar niet trainen.

Keep on Running grijs maar jong?