Broodnodig!

Column

Een deja-vu! De eerste keer dat ik dat meemaakte kon ik mijn ogen niet geloven! Er voltrok zich iets voor mijn ogen dat ik al kende! Ik kon het alleen nét niet voorspellen. Nu gebeurt het weer. Demonstraties en opstanden in een groot aantal landen. Voornaamste reden: het stijgen van de voedselprijzen. Hadden we dit in 2008 ook niet aan het handje?

Wat is er dan allemaal aan de hand met dat voedsel? Paul Pollman (Big Cahuna bij Unilever met hier en daar wat boter op z'n hoofd) zag dit zo rond 15 januari al aankomen en legt de de schuld bij subsidies en de speculanten. Zij op hun beurt beweren dat ze alleen maar reageren op de markt en weer andere verwijten de slechte oogsten van afgelopen jaar door 'extreem-weer' (het was in Rusland afgelopen zomer 5000 graden of zo...). Hoewel 'extreem-weer' steeds meer 'gewoon-weer' wordt, maar dat is weer een hele andere discussie... Hoe dan ook; de vraag overtreft het aanbod. Het begin van de schaarste?

In Breda (maar eigenlijk overal) hebben we daar een oplossing voor. Verbouw je eigen voer! Op de vensterbank, in je achtertuin en hup, ook in de voortuin of huur een tuin! Mijn moestuin-complex heeft nog tuinen te huur. Ook wij zijn sinds een jaar trotse eigenaar van een perceeltje en de lol is ongekend. Zo ook op dit moment. Het kriebelt weer... Teelplannen liggen voor een groot deel klaar en dit jaar gaan we de wereld van 'No-Till-Garden' verkennen (zie deze video). Wat zoveel betekent als 'Niet Spitten'. Ofwel; we laten de grond met rust (en dus de beestjes en bacteriën) en voegen voedingsstoffen van bovenaf toe. Want al het goede komt van...? Juist!

Ik merk in mijn omgeving dat steeds meer mensen deze wereld van 'zelf-telen' aan het ontdekken zijn. Ik vind het geweldig! Ook ik ben destijds begonnen met een tomatenplantje, wat bieslook en peterselie. Maar afgelopen jaar ondervonden we echt wat het is om zelf geteelde groente en fruit te eten. Natuurlijk vrij van kunstmest en pesticiden, maar dat lijkt mij (bio)logisch... Nu ga ik hier geen betoog houden over betere smaak en/of gezonder. Nee, wat mij het meest is bijgebleven is TROTS! Een ouderwetsch Oenga-Boenga gevoel! Me Tarzan, You Boerenkool, zeg maar. Onafhankelijkheid! Zelfredzaamheid! Ik heb er een overlevings-skill bij. Tenminste... voor een klein deel.

Maar volgens mij is er meer aan de hand. Groot is uit! Grote systemen zijn erg afhankelijk van elkaar. Gaat het bij de een mis, dan is iedereen het haasje. Groot is ook erg log en onpersoonlijk. Youp van 't Hek stelde het een en ander al aan de kaak en ik hoor het in mijn omgeving steeds meer. Banken, telecom bedrijven en andere monster-organisaties; we willen geen keuzemenu meer. We willen niet meer machteloos zijn. We zijn het overzicht helemaal kwijt, we zijn het beu en willen de baas spreken en wel NU! Nee? Dan verzoeken wij hem dit land (het liefst op een vrijdag...) te verlaten en nemen hierbij het recht weer in eigen hand. Zelfredzaamheid is een groot goed en terug van weggeweest. Het sterkt je. Het geeft je kracht. Power To The People!

Korte lijnen hebben een aantal voordelen. Voor een moestuin geldt; je weet weer wat je eet. En aangezien je bent wat je eet, weet je weer wat je bent. (...) Daarnaast neemt je bewustzijn en de waardering over alles dat groeit en bloeit enorm toe. Klein (of decentraal) is overzichtelijker en minder gevoelig voor schokken van buitenaf. Let wel; ik heb het hier niet over een vorm van protectionisme, maar over een verminderende afhankelijkheid. Down-scalen lijkt mij het toverwoord en samen-werken de oplossing. Want met bijna 7 miljard mensen op Moeder Aarde en steeds meer van die 'extreem-weer' gevalletjes, lijkt mij dat broodnodig. Act Local, Think Global. De boeren weer een echte prijs voor hun voedsel, de tussenhandel ertussen uit en de mensen weer waar voor hun geld!

Maar met een decentraal systeem komt ook een sloot verantwoordelijkheid om de hoek kijken. Afgeven op de ander is er niet meer bij. Eigen schuld, dikke bult, als het ergens spaak loopt. Durven we dit op ons te nemen en kan het nog? Of zal het eerder een kwestie worden van moeten? Da's de pest met die deja-vu's; je loopt net een fractie achter de feiten aan. Hoe dan ook; het versterken van je contacten met lokale boeren zou nog wel eens heel goed kunnen uitpakken. Onze beschaving kan maar 1 dag zonder voedsel...

Boer zoekt vrouw? In de toekomst zou de boer er wel eens 10 aan elke vinger kunnen hebben! Yvonne gaat het nog druk krijgen...