Carnaval 2011

Vijf dagen lang hossen, springen, dansen, sjansen en aan het einde van de avond kruipend naar huis. Zo zag carnaval eruit voor de gemiddelde Bredanaar en ook voor mij.

Van tevoren had ik me voorgenomen om sowieso niet elke dag te gaan carnavallen, daar heb ik me niet aan gehouden. Van elk voornemen wat ik voor de carnaval had is weinig terecht gekomen.

Ook het buitenland was vertegenwoordigd in Breda. De Polen, Italianen, Duitsers en Belgen keken hun ogen uit. Overal dronken mensen, dansend over straat, zwalkend, zoenend of samen in een steegje. De verbijstering was van hun gezichten af te lezen. Alleen al om het feit dat er vijf dagen lang dezelfde muziek wordt gedraaid, alle liedjes op elkaar lijken en de muziek alles behalve dansbaar is. Maar na het nuttigen van een paar biertjes gingen zelfs de toeristen in Breda los, net als wij.

Overal zijn we geweest, van centrum Breda tot hartje Bavel en het Ginneken. Na dag 3 stonden de blaren op mijn voeten en dinsdag was ik ervan overtuigd dat ik er toch echt wel klaar mee was. Ik lag lekker op de bank, tv aan, zakje chips erbij en een fles water om de droge keel een beetje te smeren. Belt mijn mede-carnavalsganger op om te vertellen dat het echt not done is om de laatste avond carnaval op de bank met chips te vieren en dat we sowieso nog even een laatste biertje moeten doen.

Met tegenzin heb ik ja gezegd en dat laatste biertje werd een uur of half 4, de meest heftige avond van allemaal. Carnaval is leuk, carnaval is tof, de nasleep is alleen wat minder gezellig. Maar dat is een weekje doorbijten, vroeg naar bed en genoeg aspirientjes. Ik kan in ieder geval met een glimlach op mijn gezicht zeggen dat carnaval geslaagd was en dat ik alweer uitkijk naar volgend jaar.
Jasmijn Goedhart
Jasmijn komt uit Breda en studeert in Utrecht. Voor BredaVandaag.nl schrijft ze wekelijks over haar studentenleven.