Go Johnny go, go, go

Go go, Go Johnny go, Go, Go Johnny go, Go, Go Johnny go, Go, Go Johnny go, Go, Johnny B. Goode. U raadt het al. Johnny “rock and roll” Hoogerland daar draait het om.

Heel sportminnend Nederland heeft de man uit Ierseke in zijn of haar hart gesloten. Zoals u al weet of nog niet weet, Johnny is wielrenner bij de Vacansoleil-formatie en rijdt deze dagen de Tour de France. Afgelopen zondag viel hij op een vreselijke manier in het prikkeldraad. Zijn weg naar de finish en daarna is inmiddels heroïsch.

Met 12 minuten achterstand komt hij binnen maar ontvangt gelukkig wel de bolletjestrui. Even voor de duidelijkheid, Johnny heeft inmiddels 3x 11 hechtingen in zijn bil en benen. Nog even terug naar de prijsuitreiking. Hij krijgt zijn welverdiende trui. Met een met pijn vertrokken gezicht en overmand door emoties gaat hij vervolgens nog even zijn ‘verplichte’ interviewtjes afwerken. Pas daarna gaat hij naar het plaatselijke ziekenhuis.

Johnny is dus echt rock & roll om het zo maar te zeggen. ‘Niet lullen maar poetsen’. Als hardloper ben ik eigenlijk wel wat jaloers op zoveel heroïek en aandacht. Als marathonloper maak je natuurlijk wel wat mee wanneer we praten over pijn en doorzetten. Maar in onze brave sport word je niet vaak van de weg gereden. Hoogstens staat er een keer een toeschouwer in de weg of steekt er onverwachts iemand over.

Heel af en toe gebeurt er iets sensationeels zoals een psychisch gestoorde die de koploper van de weg wil drukken of er wordt weleens iemand de verkeerde kant op gestuurd maar daar hebben we het dan wel mee gehad. Dan maar weer terug naar het wielrennen.

Johnny Hoogerland heeft nu de officiële status van held. Zelfs zijn Protestantse burgemeester heeft op zondag naar hem ge-sms’t. In alle kranten staan foto’s van zijn valpartij. Inmiddels zijn de beelden van de day after al de wereld ingezonden. Hij reed op maandagmorgen al weer samen met zijn pa een rondje.

Op de vraag of hij al had gedacht aan opgeven reageert hij verbouwereerd: “hoe bedoel je opgeven”? Met een frons kijkt hij de camera in “falling is part of cycling”. Zo wordt er door deze slaven van het asfalt geredeneerd. Opvallend is dat Johnny tijdens het lopen meer last heeft van de hechtingen. Hij voelt zich beter op de fiets zegt hij. Wat voor mij als loper ook weer logisch in de oren klinkt.

Voor Johnny geldt maar een ding: KEEP ON CYCLING, Go Johnny go, Go, Johnny B. Goode. Rijd de Tour uit en breng de bolletjestrui naar Nederland. En als laatste Chuck Berry sluit zijn song (Johnny B. Goode) als volgt af “Maybe someday your name gonna be in lights Sayin' 'Johnny B. Goode tonight”