De supermarkt bastards

Je komt van je werk. Je bent op weg naar huis. Nog even snel naar de supermarkt. Je grist een mandje van de stapel, sprint door het veel te traag openende poortje en BHAM!!!

Daar bots je tegen twee beppende zeventigers die net voorbij de ingang, de laatste roddels van het aanleunwoningcomplex staan uit te wisselen. Grrrr.

Als je ouder wordt en alles gaat niet meer zo vlug, dan ben je blij als je zelfstandig en mobiel door het leven kan gaan. Maar waarom loop je dan om 17:00 uur in de supermarkt terwijl je daar heel de dag de tijd voor hebt? Zit je écht op die hectiek te wachten?

Of wat te denken van zaterdagochtend 10:00 uur? De lokale Jumbo wordt onveilig gemaakt door scootmobiels en rollators. En dan maar hopen dat het rollend materieel in de gangbare looprichting blijft meerijden. Voor je het weet ontstaat er een verkeersinfarct bij de broodafdeling of tref je spookrijders ter hoogte van het zoutarm rookvlees.

Het kan ook anders. Wat te denken van een dal- en spitsuren systeem in de Appie? Compleet met daluur-prijzen, vroeg-shop aanbiedingen en een boodschappeninpakservice aan de kassa.

Als adspirant senior wil ik dit toch eens aankaarten. Nee, dit is geen leeftijdsdiscriminatie. Dit is maatwerk. Aangenamer voor pensionado's, aangenamer voor het snelle carrièrevolk. Dit onderwerp mag wel eens uit de taboesfeer.

En mocht ik u over twintig jaar, zélf onverhoopt voor de voeten lopen? Vraag dan even of u mag passeren. Ik doe graag een stapje opzij.