Paniekzaaiers!

Ik ben er eentje. Ik was me er niet van bewust, maar nu we een kleine twee jaar verder zijn, moet ik het toegeven. Ik ben een paniekzaaier. Komt voort uit onzekerheid. Maar ik maak me dan ook terecht zorgen! Doe ik het wel goed? Nog meer info doorspitten. Nog maar eens navragen. Klopt het wat ik doe? I need to chill the funk out!

Het is dan ook een flinke berg info die je geest te verwerken krijgt. Probeer dat maar eens meester te worden. Maar die paniek is niet gezond. Niet voor mij en volgens mij ook niet voor de plantjes. Ik moet leren om te relaxen op de moestuin. Zoals Doe Maar ooit zong met Nederwiet. "Dat gedoe met voorkiemen en zo is allemaal maar haaaaaaaastige spoed. Dat plantje weet zelf het beste wanneer het op moet komen, dus laat maar gaan, dat gaat wel goed!"

De tegenpool van paniekzaaiers zijn struisvogels. Zij verbloemen het feit dat ze snel in paniek raken door zich voor problemen af te sluiten. Zij gebruiken zinnen als "Ach, dat valt allemaal wel mee." en "Zo'n vaart zal het wel niet lopen" en natuurlijk "Het zal mijn tijd wel duren"! Dat is een handig mechanisme. Op die manier lijkt je onaantastbaar. Een rots in de branding. Cool als The Fonz! Maar brengt niets in beweging.

Paniek zorgt wel voor beweging. En hoe!! Paniekzaaiers schieten alle kanten uit en hebben een duidelijke mening. "We moeten dit of dat!", zeggen (of schreeuwen) ze vaak. Maar paniek is, net als angst, een slechte raadgever. Maak nooit een beslissing als je in paniek bent. Nou paniek is er! Of het nou gaat over de economie, grondstofschaarste, het klimaat, 2012, bevolkingsgroei, terrorisme, tsunami's, kernrampen, vervuiling, roofbouw of het tekort aan schone onderbroeken; genoeg om elke nacht gillend en badend in het zweet wakker te worden.

Da's natuurlijk niet echt bevorderlijk voor je gezondheid. Net als verliefdheid. Je kunt niet je hele leven verliefd zijn; je zou het niet overleven. Ik heb het over ECHT verliefd zijn, he! Hetzelfde geldt voor paniek. Niet de hele wereld op je nek nemen, maar een stukje daarvan. Maar doen alsof er niets aan de hand is, is de realiteit ontkennen. Er loopt definitly iets scheef. What to do?

Chill the funk out! (Ik gebruik inderdaad het woordje 'funk' op dezelfde wijze als artiesten dat doen. Staat wel zo netjes, maar dekt toch de lading.) Verken de staat waarin we als soort verkeren, raak dan in paniek (maar kort!), laat het bezinken en beslis dan of en wat je eraan kan doen, if you give a damn!

Nou, die moestuin gaat me aan het hart! Vanaf nu probeer ik er wat relaxter mee om te gaan. Gaat er iets mis? Dan gaat het mis. Ik laat het bezinken en kijk wat ik eraan kan doen. Zo blijft het leuk. Voor mezelf en de plantjes.

Oh kak! Waar komen al die slakken vandaan!?!?