Ton van 't Veer
Ton van 't Veer

Een trappist en rennen door de modder

Column

Afgelopen weekend was het weer zover. Een bezoekje aan onze Zuiderburen; Mol om precies te zijn. De Zilvermeercross. Het Vlaamse land staat deze winter weer bol van de crossen; op de fiets of te voet.

De Belgen zijn echte fenomenen in het ploeteren door de modder, het zand en wat al niet meer. Zoals gezegd, op de racefiets (cyclecross) of met de benenwagen (veldloop). De parcoursen zijn zwaar en zeer selectief (de beste crosser van de dag wint). Je mag wel spreken van een echte crosscultuur. Er wordt keihard gestart (zeg maar bijna sprint). Daarna een relatief rustig middenstuk en vervolgens is de finish aanstaande en mag je weer aan de bak omdat je in de laatste 500m weer wordt opgejaagd door je achtervolgers.

Inmiddels raak je eraan gewend. Zo werkt het gewoon in Vlaanderen. De entourage is ook heel ‘Bels’. Zeer grote tent voor de nodige versnaperingen en om 12.00 uur staat bij menig supporter al een mooie Trappist voor de neus. Alles bij elkaar is het een mooi fenomeen, zeg maar folklore.

Zo heeft elk land of streek zijn charmes en sportieve kenmerken. De Belgen hebben de veldlopen, de wielercross en de voorjaarsklassiekers en wij Nederlanders hebben het schaatsen op de baan en als het een beetje meezit, tochten (wedstrijden) op natuurijs.

Zijn er ook overeenkomsten, raakvlakken met onze zuiderbuur? Jazeker… korfbal! Hoewel wij er wel iets beter in zijn dan de Belgen, want “wij” zijn wereldkampioen. U merkt terecht op, maar de veldloop is toch een internationale aangelegenheid? Het wereldkampioenschap cross is toch een van de sterkst bezette wedstrijden van het jaar? Allemaal waar.

De wereldkampioen veldlopen is ook een echte wereldtopper en mag zich met recht een wereldkampioen noemen. Dus ondanks de Belgische folklore is de veldloop een atletiekonderdeel met internationale allure.

Petje af en daarom geldt ook voor de Belg KEEP ON RUNNING.