Ger Heimans
Ger Heimans

Over mijn lijk

Column

Ik bedenk me wel eens hoe het zou zijn, als mijn tijd van gaan gekomen is. Vroeg of laat is het voor iedereen 'de hoogste tijd'. Hoe zal ik herinnerd worden? Zijn er veel belangstellenden tijdens mijn uitvaart?

Ik wil in ieder geval niet dat, na mijn verscheiden, mijn columns gebundeld worden uitgegeven waardoor anderen hun zakken kunnen vullen. Ook geef ik géén toestemming om mijn columns door bekende Nederlanders te laten voordragen voor een betalend publiek. En laat ik níet merken dat een selectie van foto's uit mijn persoonlijke familiealbum in een belachelijk duur boek over de toonbank gaat. Over mijn lijk.

En tot slot, laat ik daar heel duidelijk over zijn, er komt géén 'Ger Heimans - de musical'. Om de dooie dood niet.

Ik wil níet dat Chantal Jansen de rol vertolkt van mijn vrouw. Ik zal er hoogst persoonlijk voor zorgen dat RTL Boulevard u níet wekelijks lastigvalt met berichtjes over wie geauditeerd heeft voor de rol van één van mijn kinderen. En ik wil beslist niet dat Martijn Fischer in mijn huid kruipt.

Het mag duidelijk zijn; ik háát zakkenvullers die een lijk exploiteren. Ik verfoei de mensen die spreken van een waardige en integere productie om daar vervolgens eens fors slaatje uit te slaan.

Mijn zoontje heeft me nooit gevraagd om een vlieger. Mijn columns zij niet geschreven met bloed, zweet en tranen. Maar ik weet, mijn vrouw, zij gelooft in mij.

Maar wat ben ík blij, dat mijn vrouw geen Rachel heet.