De botte bijl

Op het moment dat ik dit schrijf, zijn de drie partijen van ons bedroogkabinet bezig om een lijstje te maken met bezuinigingen. De lat ligt hoog: 16 miljard, dus hoog tijd om zelfs de bangalijstjes met beschamende onderwerpen op tafel te leggen. De botte bijl lijkt geoorloofd.

Wat mij betreft óók het ultieme moment om in Européés verband orde op zaken te stellen: de periodieke verhuispolonaise van het Europese Parlement.

In 1982 is vastgelegd dat Straatsburg de permanente zetel is van het Europese Parlement. Daarom moeten dáár de plenaire vergaderingen plaatsvinden. In 1997 werd echter besloten dat de commíssies van het Europese Parlement, werken in Brussel. Het gevolg is dat, 736 Europarlementariërs, 1500 medewerkers, 700 assistenten en vele honderden containers met documenten maandelijks op en neer reizen tussen Brussel en Straatsburg.

Men zou jaarlijks 180 miljoen euro besparen door gewoon op één plek te vergaderen. Daarnaast kon men ruim 300 arbeidsplaatsen opheffen en zou de CO2 uitstoot met circa 19000 ton afnemen.

Iedereen is het er al jaren over eens dat deze wanvertoning moet stoppen, maar het noodzakelijke unanieme besluit blijft uit. De Fransen weigeren om Straatsburg als zetel op te geven: de economie van Straatsburg draait namelijk grotendeels op het Europese Parlement. En dit terwijl de meest ideale infrastructuur toch in Brussel ligt. Deze kwestie sleept al jaren.

Als die botte bijl dan toch ter hand wordt genomen, kunnen we ons dan eindelijk ontdoen van deze Europese schande?

Dan is er misschien nog íets om trots op te zijn.