Als de kok zich verveelt

Komkommertijd. Prachtig woord. Terwijl ik een komkommer in mijn boodschappenmand leg, vraag ik me af of het nog bestaat. Als aanduiding voor een periode waarin voor de media weinig nieuws te melden valt.

Als ´vroeger´ de krant dun was, werd geroepen ´komkommertijd´. Hoe voelbaar is het verschil in hoeveelheid informatie als je de actualiteiten via internet volgt? Ik heb nog niemand horen zeggen ´weinig updates vandaag´, waarna een ander dan antwoordt ´logisch joh, komkommertijd.´

Komkommertijd op internet is minder voelbaar. Deze gedachte komt vast door de flow waarin ik zit. Sinds kort ben ik actief op Twitter (@hennievandekar). Alles lijkt opeens de potentie in zich te hebben, om uit te groeien naar een deelbare wetenswaardigheid.
Lijkt.

Want wat interessant is voor mij, hoeft niet boeiend te zijn voor een ander. Mooi onderwerp om over te kletsen als ik deze week inga op de uitnodiging van een schrijfcollega om samen een hapje te eten. Als ik mag kiezen waar, valt de keuze op Sol Y Sombra op de Prinsenkade. Dat heeft te maken met een eerder bezoek. Zo´n jaar geleden stapte ik doorweekt bij deze tapasbar binnen na het aanmoedigen in de regen tijdens de RABO Dikke Banden Race. De zaak was bijna leeg. Behalve thee, kreeg ik een niet bestelde plak cake. Ik was verrast. De uitleg volgde snel: ´Als de kok zich verveelt, bakt hij cake ´. Binnen mum van tijd zat de zaak vol.

Komkommertijd? Verzin iets! Dan is de slapte zo voorbij, net als bij de kok die zich verveelde.