Afbeelding

Belofte

Column

"Hoe lang bestaat Teteringen eigenlijk al?" Ik loop samen met een vriendin in de richting van de Hoolstraat. We komen terug van een stevige wandeling rondom mijn dorp en hebben de Vrachelse Heide net achter ons gelaten. We krijgen wat haast, want de lunch die thuis staat te wachten kunnen we bijna ruiken.

"Geen idee," antwoord ik, mijn schouders ophalend. "Tegenwoordig horen we bij de gemeente Breda, hoewel we nog wel een zelfstandig dorp zijn volgens mij. Dat is eigenlijk alles wat ik weet," vervolg ik.

Mijn vriendin knikt. Net als ik, is ook zij een aantal malen verhuisd en dan is het niet altijd de eerste prioriteit om de geschiedenis van je woonplaats te achterhalen.

"Wel een leuk dorp," gaat ze verder. "Mooie huizen, leuke straten, de bossen en heiden zijn lekker dichtbij. Er is zelfs een markt." Beiden kijken we naar de zes kramen die op het Willem Alexanderplein bij elkaar een markt staan te wezen.
"Yep," grijns ik. "We hebben zelfs een markt…" "Is hij altijd zo klein, of ligt dat aan de vakantie?", wil ze weten.

Ik voel een lachkriebel opkomen, maar beheers me. "Ook dat weet ik eigenlijk niet," beken ik haar. "Meestal werk ik op vrijdag en het is misschien gek, maar áls ik dan al vrij ben ga ik meestal naar de grote markt in het centrum van Breda. Daar zijn op vrijdag ontzettend veel kraampjes te vinden." "Begrijp ik," knikt ze.

We lopen ondertussen halverwege de Hoolstraat. "Je kunt hier zelfs staatsloten kopen," wijst ze dan. "Volgens mij zit deze winkel hier al eeuwen. Zo ziet hij er wel uit in ieder geval. Enig idee of er meer plekken zijn hier in de buurt waar je loten kunt kopen?" vraagt ze dan.

Dit wordt me teveel. De lachkriebel in mijn keel stuitert naar buiten en ik schater het uit. "Wat?" vraagt ze. "Heb ik iets geks gezegd?" "Niks," hik ik terug. "Het is gewoon te grappig allemaal. Ik beloof je dat als je de volgende keer weer komt wandelen, ik meer over de geschiedenis van ons dorp weet, oké? Beter voor jouw vragen, beter voor mij, beter voor iedereen." "Beloofd?" vraagt ze. Ik knik. "Beloofd."

Waarvan akte.