Huiselijkheid

Zoals het hoort verschijnt de eerste sneeuw van dit jaar met de eerste kerstversieringen in de stad. Niet zomaar wat sneeuwvlokjes, nee, een behoorlijk pak valt er. Genoeg sneeuw om als landelijk openbaar vervoerstelsel met een legitieme reden een noodregeling in te voeren. Genoeg sneeuw ook om een afspraak met vriendinnen die vanuit het hele land moeten komen af te zeggen.

Gewikt en gewogen besloten we dat het onzin zou zijn om van heinde en ver te komen om misschien urenlang vast te zitten in coupé of (erger) een file die maar niet op zou schieten.
Om de pijn wat te verzachten slenteren mijn lief en ik door de Ginnekenstraat. Op zoek naar wat warmte, naar de romantiek van de warm verlichte etalages. Lichtjes glinsteren door de ramen en een klein moment mistte ik de krans van beslagen ramen die zo kenmerkend kunnen zijn voor koude dagen. Maar ja, vooruitgang betekent ook dubbele beglazing en dus is de nostalgie van beslagen ruiten ver te zoeken tegenwoordig.

Op ons gemak kuieren we naar het eind van de straat. Vives werd even aangedaan. Altijd fijn om even tussen wat boeken door te slenteren.
Op de hoek steken we over en slenteren op ons gemak terug. De bestemming was al lang bekend, maar we treuzelen nog even voor de mooie etalages.
De laatste meters naar ons einddoel leggen we echter snel af. Op zoek naar wat warmte, op zoek naar wat gezelligheid.
Eventjes denk ik dat we te lang hebben gedraald door de straat; alle tafels lijken bezet. De eigenaar ziet me echter kijken en knikt richting de serre. Gelukkig! Er is nog een tafeltje vrij. Onder de kerstboom zelfs.
Dat wordt genieten.

We bestellen een pot thee. Naast ons zitten twee dames. Een van twee komt uit Amerika en ze is duidelijk gecharmeerd van de huiselijkheid. Haar lyrische bewoordingen maken dat ik even het gevoel heb in een jaren-dertig-film terecht te zijn gekomen. Ik lach om haar uitbundigheid en bekijk de entourage door haar ogen. Het is knus, gezellig en heeft een bepaalde vergankelijke charme.
Als ik even later mijn handen om het warme theekopje vouw, dat versiert is met rozen, komt de huiskat mij een kopje geven.
Ik begrijp de Amerikaanse plotseling als geen ander.