De wedstrijd nadert: op naar de Singelloop

Voor de 28e keer op weg naar de Singelloop. De neiging bestaat om terug te kijken. Hoe was het ook alweer? Waar starten we, en hoe zag toen het parcours er uit? Wat waren de prestaties? Hoe was het weer?

Veel is vervaagd maar, laten we zeggen 'gelukkig hebben we de foto nog'. Toch valt het mij op dat wat mij betreft het heden de belangrijkste factor is. Bij mij werkt het zo dat na een belangrijke loop, de dag na de wedstrijd veel indrukken door mijn hoofd gonzen. Vrij snel echter gaat er een vet kruis door alles en staat de focus op het volgende doel; al jaren beheerst dat mijn leven.

Elke wedstrijd blijft een op zich staande belevenis, iedere wedstrijd heeft een eigen verhaal. Deze week werd mijn aandacht getrokken door een foto (op Facebook), genomen vlak voor de start van de Tien van ’t Aogje, het beeld is tekenend voor mijn sportbeleving als wedstrijdatleet. Op deze foto sta ik in het eerste gelid met een gespannen hoofd en een blik in de ogen alsof de oorlog op uitbreken sta. Als het startschot heeft geklonken gaat het dan vaak als volgt; goed wegkomen, je plaats innemen in het veld, je niet weg laten duwen en de concurrentie goed in de gaten houden.

Dat alles gaat niet altijd van een leien dakje en het blijft altijd een spannend moment. Al snel blijkt hoe de vlag ervoor staat en gaat het spel op de wagen. Ben je iets te hard gestart dan krijg je de rekening gepresenteerd; begon je te langzaam dan moet je de gaten dicht poetsen. Afgelopen zondag was mijn start te snel met als gevolg een kleine terugslag, maar gelukkig kon ik mijn directe concurrent achterhalen en met wat tempoversnellingen verslaan.

Dit is wat mij betreft het verhaal van een wedstrijdloper en daarbij mag gesteld worden dat in mijn sportieve leven de competitie altijd zeer belangrijk is geweest en nog steeds is. Wat is nu het relaas van dit verhaal er is een duidelijk verschil tussen wedstrijdlopers en de overige lopers? Wij (wedstrijdlopers / atleten) trainen anders en net op het randje van wat toelaatbaar is, iets wat ik de gemiddelde loper ten stelligste afraad.

Dus ook de komende Bredase Singelloop weer het zelfde liedje 'starten en de strijd aangaan', voor de anderen geldt: start niet te hard maar kom rustig op stoom (bouw je loop rustig op) en finish met een goed gevoel. Ga niet proberen het uiterste uit je lijf te persen als je daar niet goed en specifiek op voorbereid bent, want voor een ieder geldt: finishen en de volgende dag weer gezond op met mooie herinneringen en de focus op een nieuwe uitdaging.

KEEP ON RUNNING.