Steven van den Heuvel.
Steven van den Heuvel. Wijnand Nijs

Laat je rommel liggen

Column

Lege bierblikjes dreven in het water. Een deken van plastic bekers kraakte onder de laarzen van de oproerpolitie die uit alle straatjes de Piazza di Spagna op kwam gelopen. Ik keek naar de beelden van Rome afgelopen donderdag en dacht even dat ik me in postcarnavalesk Breda bevond. Goed, de Feyenoord hooligans in Rome maakten het een stuk minder gezellig dan wij, maar wat kunnen wij er een teringzooi van maken zeg. En gelukkig maar. 

Op woensdagochtend liep ik door de soms tot kniehoogte opgestapelde plastic bekers op de markt, de ruïnes van vijf dagen feest. Tot dan toe wist ik niet dat carnaval een eigen geur had, maar daar raakte het een aparte neusfrequentie. Het fris van de ochtenddauw wat je het liefst diep door je longen laat gaan om wakker te worden, vermengd met schrale pils, peuken, curry, zweet, seks en what-not. De onderste meter van de kerk had zijn jaarlijkse urinespoeling gehad. Ik wenste daar niet te zijn, in die bende, maar hoe ranzig ook, het was wel de geur van herinnering.

Een van de geïnterviewde Feyenoord-supporters zei bij thuiskomst op Schiphol dat Romeinen de rellen aan zichzelf te danken hadden; als de prullenbakken eerder waren geleegd, dan hadden ze geen glas gehad om mee te gooien. De Romeinen bleven achter met een nog verder afgetakelde fontein. Voor de Romeinen is het het zoveelste monument in verval, voor ons zou het juist een zegen zijn.

In Nederland kennen we geen ruïnes. Hier worden kozijntjes elke paar jaar opnieuw gelakt en liggen de tuinen erbij als postzegels in een verzamelboek. Een leegstaand gebouw wordt opgeknapt of anders gesloopt. Voor verkrotting en het creëren van nieuwe ruïnes is geen plaats en dat is toch wat een stad interessant kan maken. Nét niet, een beetje vervallen, een beetje schots en scheef. Niet alles hoeft er uit te zien als de door ons opgetuigde VINEX-wijken, een beetje verloedering is prachtig.

De markt is nu weer schoongeveegd en ruikt weer naar regen in plaats van pis. Als je door je wimpers kijkt, zie je met een beetje mazzel nog de tekenen van verval.