Afbeelding

EK 2016, net niet gered.....

Column

Ondanks de goede voorbereiding is ook dit jaar mijn outfit nog niet helemaal gereed wanneer ik mij richting de start van de Bredase Klûntocht begeef. Hier en daar flodderen nog wat losse eindjes aan mijn pakske, maar het belangrijkste hangt met een koortje om mijn nek, mijn EK klûnen stempelkaart.

Om vanuit huis op de Grote Markt te komen, moeten we eerst een stukje lopen. Dwars door het station, dan de grote trap over en dan vervolgens via de Willemstraat richting het park. En ondanks dat we behoorlijk wat carnavalesk geklede mensen tegenkomen, voel ik me toch een beetje voor joker lopen. Randstedelingen die niks vermoedend uit de trein stappen om een middagje te gaan shoppen, kijken ons bevreemd aan.

Een jong, hip gekleed stel werpt met opgetrokken wenkbrauwen een blik in onze richting. Terwijl het meisje een beetje draalt, duwt ze haar vriendje onze richting op. ‘Of het al carnaval is?’ vraagt hij. We proberen hem uit te leggen wat deze alternatieve Elfstedentocht inhoudt, en vol trots tonen we hem onze lege stempelkaarten. Nu zijn vriendinnetje merkt dat wij gewone mensen zijn en niet, zoals onze outfit doet vermoeden, op verlof zijn uit een inrichting, durft ze langzaam dichterbij te komen.  

Ze vraagt of cafe Parc ook in het complot zit. Op ons bevestigende antwoord kijken ze elkaar teleurgesteld aan. Hun plan van een romantisch middagje samen op de loungebanken, zien we in rook opgaan. Twee oudere dames die de conversatie vanaf een afstandje gevolgd hebben, voegen zich nu ook bij ons. Zij hebben hun zinnen gezet op een late lunch bij ‘Gastvrij bij Margreet’ en vragen of die vandaag ook deelnemen aan het pre-carnavals feestje. Ietwat uit het veld geslagen nadat we ook hen moeten meedelen dat het vandaag waarschijnlijk wat drukker zal zijn in het etablissement, druipen ze af. Om te voorkomen dat we nog langer als wandelend VVV-kantoor moeten dienen, lopen we snel door richting Grote Markt.

Voor degene die het weten wil, ja we waren met z’n elven, en nee we waren niet verkleed als voetbalteam. De enige overeenkomst tussen ons en het thema van dit jaar, is dat we het niet gered hebben. We hebben hoog ingezet en waren ervan overtuigd dat we de andere deelnemers op onze sokken zouden verslaan. Tijdens de desastreuze kwalificatiereeks konden we echter geen overeenstemming bereiken over de te volgen spelstrategie. Ieder van ons heeft zijn persoonlijke eerzucht boven de ambities van het team geplaatst, daardoor zijn we blijven steken in de voorronde in de Bommel.

Beste leden van het organiserend comité, het was top en bij deze beloven wij dat we volgend jaar beter ons best gaan doen om in aanmerking te komen voor het felbegeerde klûnkruisje.

Babs Verstreepen