‘Verboden voor vrouwen’ zegt het bordje aan de deur

Tot voor kort gingen mannen naar een herenkapper, salons met de naam Jacques, Jean-Paul of Henry. Tegenwoordig gaan mannen naar een barbershop. Ook in Breda schieten ze als paddenstoelen uit de grond.

Persoonlijk ben ik niet zo’n fan van gezichtsbeharing maar het fenomeen barbershop daarentegen, vind ik wel erg fascinerend. Al was het alleen maar omdat je de eigenaar van een  barbershop geen herenkapper mag noemen. De nieuwe generatie hairstylisten wil namelijk niet geassocieerd worden met de Jacques, Jean-Pauls of Henrys van weleer. We hebben het hier tenslotte over macho kerels met een stoer bedrijf, en niet over een mannelijke variant van de Cosmo.

Nee, de hippe barbershops zijn eigenlijk een moderne variant van de vroegere  cowboysaloons. Fraai ingerichte bruine kroegen waarin bij toeval een kappersstoel terecht gekomen lijkt te zijn. Alles is erop gericht om onze brave huispapa’s met terugtrekkende hoofdhaargrens, het gevoel te geven dat ze straks als James Dean naar buiten lopen. Zittend op robuuste vintage meubels en omgeven donker hout met roestvrijstalen elementen, hebben ze zicht op echte mannen-dingen. De oud-gemaakte zwart-wit foto’s aan de muur versterken dit effect maximaal. Tijdelijk bestaat hun wereld uit flessen whiskey, Harley Davidsons, houthakkers-gereedschap en zadeltuig. Overmatig masculiene plaatjes, maar dan zonder foto’s van schaars geklede, wulpse vrouwen. Want hoewel de wereld van de barbershops gedomineerd wordt door mannen, mag een barbershop niet verward worden met een men-cave.

Toch wordt er streng op toegezien dat de old school opfrisbeurt niet verstoord wordt door herinneringen aan de dagelijkse beslommeringen. Vrouwengezeur over de kapotte wasmachine of het boekenplankje dat nog in de kinderkamer opgehangen moet worden, worden niet geduld. Sommige barbershops gaan zelfs zo ver dat ze vrouwen helemaal tot persona non grata bestempelen en hebben een bordje aan de deur hangen met ‘verboden voor vrouwen’. Alsof wij, bij afwezigheid van dat bordje, de behoefte zouden voelen om onze mannen te vergezellen op hun twee-maandelijkse kruistocht naar de kapper.

Het moge duidelijk zijn, onze mannen gaan niet naar een barbershop voor het standaard ‘Haal er maar gewoon een stukje vanaf …’, ze gaan erheen voor de totale erlebung, een echte barber-experience. En eerlijk gezegd, eigenlijk ben ik gewoon stinkend jaloers. Daarom denk ik erover om, in plaats van mijn snor elke week weg te harsen, deze ook te laten staan. Stiekem hoop ik dat ik dan ook toegelaten word in een barbershop, om me heerlijk te laten pamperen door macho mannen met een rauw randje.

Babs Verstrepen