Heimwee naar het broodje poep?

Toen ik klein was zei mijn oma weleens ‘vroeger was alles beter’. Vol onbegrip keek ik haar dan aan en nam me voor om dat nooit, maar dan echt nooit, hardop te zeggen.

Mijn generatie is opgegroeid toen iedereen al telefoon had. Niet zoals nu vastgelijmd aan je hand maar, heel onhandig, thuis met een snoertje aan de muur. Het pre-internet tijdperk waarin we dingen opzochten in papieren boeken, en naar het Acht-uur Journaal keken om te weten wat er in de wereld gebeurde.

Het is de generatie die opgegroeid is toen winkels op zondag gesloten waren, dat je aardbeien alleen in de zomer kon kopen, en dat we dat niet eens raar vonden. De televisie had geen afstandsbediening en muziek stond op een cassettebandje of op een elpee. De tijd dat startkabels standaard in auto’s lagen omdat je ouders regelmatig de autolampen lieten brandden. En hoe omslachtig was het gedoe met fotorolletjes? Hoe kregen onze moeders in hemelsnaam de was droog, zonder wasdroger of buienradar? En hoe vond je vroeger de weg wanneer je voor het eerst in een nieuwe stad kwam? Zijn we al vergeten dat nasi en macaroni de enige exoten waren die wel eens op tafel kwamen?  Nee, vroeger was zeker niet alles beter!

Maar aan de andere kant was het ook de tijd dat het woord ‘respect’ gebruikt werd om iets positiefs aan te duiden, en niet zozeer om iets bij een ander af te dwingen. De tijd dat je nog geen app-groepje nodig had om te vragen wie van de buren zin had om voor het konijn te zorgen tijdens je vakantie. De tijd dat sommige kinderen nog gewoon ‘een beetje druk’ waren zonder dat ze voor hun vierde verjaardag een hip gekleurd bewaardoosje kregen om de Ritalin in te bewaren. Toen we slimme en minder slimme kinderen in de klas hadden, maar toen zij nog niet hoogbegaafd genoemd werden of dyslexie hadden. We achter een bal aanrenden wanneer we buiten speelde, en in plaats van Pokémon spaarden we Flippo’s die in chipszakken zaten, die toen nog Smiths heette.

Kortom, ik hoop nog enkele decennia verwijderd te zijn van de uitspraak dat ‘vroeger alles beter was’. Maar toch denk ik soms met weemoed terug aan de tijd dat Ome Willem het had over een broodje poep, en dat dit de meest onsmakelijke woorden waren die dag op de televisie te horen waren.

Babs Verstrepen