Afbeelding

Het wérkelijke stadsbestuur, aan de muur?

Column

Je kunt over de Bredase politiek veel zeggen, maar niet dat er geen humor in de raadzaal is. Nu de begroting voor 2017 rond is, is het tijd voor belangrijke zaken. Zoiets moeten de dames en heren van de gemeenteraad gedacht hebben toen de motie ‘Het wérkelijke stadsbestuur, aan de muur’ werd aangenomen. Straks hangen er dus niet alleen portretten van onze burgemeester en wethouders in het Stadskantoor, maar ook die van de leden van de gemeenteraad.

Bij het lezen van het bericht houd ik het bijna niet meer droog. Ik vraag me af hoe groot je ego wel niet moet zijn wanneer je een motie indient om je portret in de eregalerij te mogen ophangen? En hoe beroeps-gedeformeerd je moet zijn om te denken dat zo’n portret de kloof tussen de burger en het openbaar bestuur verkleint?

Ik denk dat ik voor de gemiddelde burger praat wanneer ik zeg dat onze bezoekjes aan het Stadskantoor zeer beperkt zijn. Voor het plebs is het slechts een plek waar je eens in zoveel jaar naar toe moet om je paspoort of rijbewijs te verlengen. De tijd die we doorbrengen in de fel verlichte loods proberen we tot het minimum te beperken. En de kans dat we een wandelingetje maken langs de eregalerij om onze politieke dorst te laven, is te verwaarlozen Het enige waar we naar kijken zijn de schermen waar de volgnummers op vermeld worden en de led-verlichting die aangeeft bij welke balie we moeten zijn.

Dat de dames en heren erkenning willen hebben voor hun publieke, maar goed beloonde, uren op het pluche, daar kan ik me nog best iets bij voorstellen. Maar door zichzelf te betitelen als het wérkelijke stadsbestuur, verworden ze een karikatuur van zichzelf. Wérkelijk wordt het namelijk pas wanneer er bestuurlijke verantwoordelijkheid op je schouders rust. En aangezien het op bijltjesdag zelden de kop is van een gemeenteraadslid dat onder guillotine ligt, kan van wérkelijk geen sprake zijn.

Toch zie ik ook een positieve kant. Kennelijk is er tijd en ruimte om over dit soort zaken te debatteren en we mogen er dus van uitgaan dat alle problemen rondom de stad opgelost zijn. Daarom stel ik voor om zo snel mogelijk op zoek te gaan naar een goede fotograaf om dit heugelijke feit te vieren. Wel een met een breedbeeldcamera want anders zal het moeilijk zijn om dat enorme ego van het zogenaamde wérkelijke stadsbestuur op de gevoelige plaat vast te leggen.

Babs Verstrepen

PS: Misschien vinden de dames en heren het een strelende gedachte om te weten dat ze hier in huis al enige tijd aan de muur hangen. Op een dartbord om precies te zijn.