Doe eens gek, eet met een Moslim!

Door alle terreuraanslagen van de laatste tijd zouden we bijna vergeten dat Moslims ook maar gewone mensen zijn. Mensen met gewoontes en tradities die over het algemeen niet zo gek veel te maken hebben met zwaaiende Kalashnikovs.

Daarom vind ik de vrijwilligers van Stichting Prisma zo dapper. Geheel tegen de stroom in proberen zij verschillende culturen dichter bij elkaar te brengen. Tijdens de Kerstmarkt in de Belcrum staan ze met een kraampje vol met exotische hapjes. En nu het Ramadan is, zetten ze elke zaterdagavond een grote tent op het spoortje van de Speelhuislaan. De tent is een open uitnodiging voor de iftar, de traditionele maaltijd waarmee Moslims het vasten onderbreken.

Omdat eten nu eenmaal mijn zwakke plek is, ben ik makkelijk over te halen. Maar eenmaal onderweg naar mijn eerste iftar vind ik het best een beetje spannend. Wanneer ik over het spoortje loop voelt het alsof ik op weg ben naar het Kerstdiner bij de schoonfamilie die ik nog niet eerder ontmoet heb. Zal ik straks moeten jokken wanneer me gevraagd wordt of ik de hele dag gevast heb?

Bij de witte tent staat de vriendelijke Gul, één van de Prisma-vrijwilligsters. Zonder die ene vraag te stellen waar ik bang voor ben, stelt ze me voor aan de andere aanwezige dames. Even later zitten we te kletsen over alledaagse dingen. Ook deze vrouwen wonen in een huis waar de badkamer af en toe schoongemaakt moet worden en waar het onkruid in de tuin als een malle tussen de steentjes doorkomt. Gewone vrouwen, die net als ik, in de rij voor de kassa van de supermarkt staan omdat er geen melk meer in huis is.

Ondertussen wordt de mobiele telefoon nauwlettend in de gaten gehouden. Ze leggen me uit dat ze bij zonsondergang moeten bidden en daarna eten. ‘Dus ook wanneer je aan het poetsen bent moet je precies op tijd stoppen.’ Aan het poetsen bent? Oei, echt? Wanneer ik op dit tijdstip van de dag nog niks gegeten of gedronken zou hebben dan lig ik voor dood op bank en is de kans erg klein dat ik zelfs maar aan poetsen dènk.

En dan, wanneer er eindelijk geproefd mag worden van al het lekkers dat op tafel staat, valt het kwartje. Niet alleen liefde gaat door de maag, ook wederzijds respect weet zijn weg via smaakpapillen en slokdarm te vinden. En daar is nog nooit iemand slechter van geworden. Smakelijk eten!

Babs Verstrepen