Zuster Boots leven in teken van de zorg

BREDA - Ze mag dan zondag 100 jaar worden, maar zuster Hipollyta zit er vrijdagmiddag stralend bij. Met een brede glimlach en schitterende ogen ontving ze de felicitaties van burgemeester van der Velden, omringt door mensen die stuk voor stuk apentrots zijn op deze zuster van Breda.

En misschien waren de andere aanwezigen in de Leystroom ook wel een klein beetje jaloers. Nadat de burgervader Hipollyta wat persoonlijke woorden toesprak, vertelde hij de zaal gaf over het indrukwekkende leven van deze vrouw.

Hipollyta groeide bij haar oom en tante in Oudenbosch op. Ze heeft haar ouders, broers en zussen nauwelijks meegemaakt. Toen ze nog een baby was brandde de boerderij van haar ouders tot de grond af, en konden haar ouders niet meer voor haar zorgen. Zo kwam ze bij haar familie terecht.

“Als kind was je erg druk en kon je eigenlijk niet stilzitten. Ik weet niet of dat nog steeds is?” zegt de burgervader grappend. Maar het was de onrust van Hipollyta die haar moeder deed besluiten dat ze maar terug moest komen om op de boerderij te werken. Dit viel enorm tegen omdat ze het boerenleven niet meer gewend was. Toen Hipollyta door botbreuk in het ziekenhuis van Breda terecht kwam, vroeg de pastoor haar daar te komen werken.

In het kloosterleven kwam Hipollyta niets tekort, maar het was wel erg zwaar. Vooral toen haar jongste zusje, na intreden bij het ziekenhuis, op 24 jarige leeftijd ‘ t.b.c.’ kreeg. Vijf jaar later overleed zij hieraan. In die tijd was het kloosterleven erg streng. Zo mocht haar familie niet naar de begrafenis komen. “ Wij mogen u dankbaar zijn”, zei de burgemeester tot slot.

Na de verpleegsteropleiding haalde Hipollyta ook haar psychiatrieverpleegkundige diploma. Ze werkte in de psychiatrische stichting St. Antonius in Leur (later Stg. Het Hooghuis), de bejaardenzorg op de Haagdijk en bij het Ignatiusziekenhuis. “Ik heb altijd graag in het Moederhuis gewoond, maar dat gaat nu niet meer. Het was een lange zoektocht, maar gelukkig ben ik nu op een punt gekomen in mijn leven dat ik echt gevonden heb wat ik zocht. Ik kan nu met veel gemak zeggen: Heer hier ben ik!”, aldus de zuster in een eerder interview voor het boek ‘Alles voor Allen’.