NAC speelt gezellig duel in Gilze

BREDA - Voordat NAC tegen de Armeense club Gandzasar speelt in de tweede voorronde in de Europa League, stond woensdagavond nog een oefenduel tegen de mannen van VV Gilze gepland. Geen normale pot voetbal zoals je van NAC Breda bent gewend, wel beregezellig. Heel Gilze, onder wie zich veel trouwe NAC-fans bevinden, trok erop uit om hun jongens tegen hun andere jongens te zien spelen.

>> Fotoalbum VV Gilze - NAC Breda

De verpletterde overwinning voor NAC Breda, 2-7, deed er dan ook weinig toe. Het gaat toch om de gezelligheid, wordt er veel gezegd aan de zijlijn. En dat blijkt. De vereniging deinst er niet voor terug die gezelligheid een duw in de rug te geven. Een partytent met DJ zorgt voor achtergrondmuziek voor en na de wedstrijd. Het prachtige weer zorgt er voor dat dit een wedstrijd is die een fan niet snel vergeet.

Dat het een vriendschappelijk duel is, merk je ook aan de spelers. Voor aanvang wordt er veel gedold, gespeeld en gegiebeld. Trainer Robert Maaskant kijkt rustig om zich heen, maakt hier en daar een praatje en schuift dan aan op een wit plastic terrasstoeltje, net voor dug-out. Bekende namen aan de kant van NAC ontbreken. Geen doelman met rode haren, geen Amoah, geen Lurling, geen Penders, wel een nieuw gezicht boven een geel Sunweb-shirt, dat van de 22-jarige Engelsman Ryan Smith.

De wedstrijd vormt voor een aantal trouwe fans gelijk een goede gelegenheid om dat nieuwe gezicht, die bij de jeugd van Arsenal speelde en deze week op proef komt bij NAC, eens te beoordelen. “Hij doet het goed”, vertelt een leerkracht aan een Bredase basisschool na een minuut of dertig. “Hij staat veel vrij en biedt zich aan. Ook zijn passes zijn netjes, vergelijkbaar met zijn acties die op Youtube staan. Heel herkenbaar.” Ook de andere buurman is in zijn sas met de prestaties van Smith. “Die blijft wel wat langer dan alleen tot zaterdag”, concludeert hij.

Penningmeester Mario Rijvers van VV Gilze is in zijn nopjes met de komst van NAC Breda naar Gilze. “Dit maak je toch niet vaak mee. Een club die Europees gaat en tegen onze jongen in Gilze komt voetballen.” Rijvers is teven huisfotograaf van de vereniging en weet aardig wat van voetbal, zo blijkt. “Let op”, zegt hij voor aanvang. “In de tweede helft gaat Gilze scoren.” Hij krijgt gelijk. Nadat NAC een keer of wat de goal van Gilze heeft gevonden, keert het geluk in de tweede helft heel even naar de kant van de thuisploeg. Een Gilze-fan kan op dat moment zijn geluk niet op een andere verwerken dan zich tot op het adamskostuum uit te kleden en een rondje over het veld te maken.

Na afloop stormen driehonderd kinderen op spelers en trainers af. Tijdens de wedstrijd woedde onder hen voortdurend de strijd wie van welke speler een handtekening heeft gehad. Maaskant heeft het van het hele team het zwaarst te verduren. Als het merendeel van de spelers van het veld is wordt hij nog steeds omringd door kinderen en vaders die allemaal met hem op de foto willen. Als hij van het veld is vetrokken en de gele rook van de rookbom ook is opgetrokken, is het dan toch echt afgelopen.