NAC kabbelt naar brilstand
NACBREDA – Soms zijn er van die vooroordelen die kloppen. Is de uitslag 0-0? Dan zal het wel een saaie wedstrijd geweest zijn. En bij NAC – Heracles was dat zeker het geval. Het gelijke spel tussen de twee was namelijk alles behalve sprankelend.
Een te laag baltempo, linies van Heracles die kort op elkaar speelden en een weinig motiverende omgeving maakten van de Breda-Almelo ontmoeting een matte pot. Dat de omgeving niet tot grootse daden aanzette, kwam doordat de supporters het stadion niet in mochten. Dit vanwege een straf, opgelegd door de voetbalbond, na het afsteken van vuurwerk vorig jaar in het bekerduel tegen FC Groningen.
NAC had het beste van het spel in de eerste helft, maar werd zelden echt gevaarlijk voor het Almelose doel. De beste kans deed zich voor na acht minuten. Loran zag zijn schot, na een mooie combinatie met Amoah, net naast het goal getikt door de Heracles-goalie. Daar stond één kans van Heracles tegenover, maar aanvaller Dost miste met zijn hoofd, op een haar na, een voorzet van rechts.
In de tweede helft waren de kansen net zo spaarzaam. De Almelose verdediging stond steeds weer op haar plek. En bij de uitvallen van Heracles waren te weinig man aanwezig om het NAC echt lastig te maken. En zo kabbelde het spel rustig op en neer. Een schotje hier, een countertje daar. Voeg daarbij een tijdrekkende Pieckenhagen, een laag beltempo, een Bredase ploeg met een Europese wedstrijd in de benen en een sfeer- en supporterloos stadion en voilà: een zouteloze cocktail voor een saai ´middagje NAC´.
In vergelijking met de wedstrijd tegen Polonia Warschau van afgelopen donderdag had Maaskant één wijziging aangebracht. Donny Gorter speelde op het middenveld in plaats van Edwin de Graaf. Doordat Gilissen en Gorter bieden veel naar het midden trokken, ontstond veel ruimte links op het middenveld, waar nieuwe aanwinst Robbert Schilder regelmatig indook. Echt heel veel leverde dat niet op, omdat de Almelose verdediging geconcentreerd voetbalde en de linies nauwelijks ruimte lieten om te combineren.
Bovendien werkte het lege stadion ook niet echt mee. Aanmoedigingen van het publiek op de naastgelegen parkeerplaats waren wel te horen. Maar net als de wedstrijd, viel ook het publiek nog wel eens stil. Beide kanten misten elkaar, gescheiden door een muur van baksteen, een paar foute fakkels en de KNVB.
