Maaskant gelukkig met gelijkspel

EINDHOVEN – Vier kansloze nederlagen achter elkaar leed NAC in het Philips-stadion. Het doelsaldo van die wedstrijden laat geen ruimte voor twijfel over wie er afgelopen jaren de sterkste was: 12-0.

De laatste keer dat NAC niet verloor in Eindhoven was bijna vijf jaar geleden, namelijk op 22 maart 2004(1-1). Door afwezigheid van Elshot, Van der Leegte, De Graaf, Lurling, Cairo en Amoah zal het vertrouwen van de Bredanaars op een betere afloop deze keer niet groot zijn geweest.

Mede daarom begon NAC met een gesloten tactiek tegen de Eindhovenaren. “We wilden spelen met veel mensen achter de bal en terugzakken op eigen helft om zo het initiatief aan PSV te laten”, vertelde Maaskant. Dat lukte volgens hem, hoewel er wel druk was van PSV. “Maar niet zo veel dat Jelle (Ten Rouwelaar, red.) er overspannen van werd.”

Maaskant besefte dat NAC ook wel wat geluk heeft gehad in Eindhoven. “De eerste de beste kans ging er gelijk in. We gingen daarom met vertrouwen de rust in.” Toch was de NAC-trainer er na de 2-1 nog niet gerust op. Logisch, want PSV bracht Lazovic, Amrabat en Koevermans in de ploeg. “Het was hopen dat we niet onder de druk zouden bezwijken.” Dat gebeurde dus ook nét niet. Want PSV had wel kansen op meer doelpunten.

Het speelde volgens Maaskant ook mee dat de 120 minuten van de bekerwedstrijd tegen FC Groningen nog in de hoofden en de benen van de spelers zaten. Hij maakte daarom een compliment aan de ploeg, omdat ze volgens hem zo snel na de bekerwedstrijd al weer een goede prestatie afleverden.

PSV-trainer Stevens had ook een compliment in petto voor zijn spelers. “De jongens hebben er alles aan gedaan”, doelt Stevens op de strijdlust van de Eindhovenaren. Toch verraadde zijn zuchten, het kortaf beantwoorden van de vragen en zijn eigen verhaal over de wedstrijd dat Stevens op zijn zachtst gezegd baalde van het gelijkspel. “NAC scoorde uit het niets, écht uit het niets, de 1-1”, zei Stevens gefrustreerd. ”En uit twee klutssituaties de 1-2.”

Het missen van veel kansen en het matige verdedigen, maakte dat de Eindhovenaren niet eens onterecht gelijk speelden. En dat zag het Oost-Brabantse publiek ook, want zo mild als Stevens voor zijn spelers was, zo hard oordeelde de PSV-aanhang. De woede droop van de tribune af en was zelfs een half uur na afloop buiten het stadion nog te horen. Het NAC-publiek had meer reden tot juichen en liet dat, zoals altijd, blijken ook.