‘Ouderwets Avondje NAC’

BREDA – Robert Maaskant stapte zaterdagavond met een grote grijns op zijn gezicht door het NAC-stadion. En waarschijnlijk is hij er zondag mee wakker geworden. NAC versloeg Heerenveen op overtuigende wijze met 4-2, in een stadion dat van de eerste tot laatste minuut op zijn kopstond. ‘Ik denk dat dit een ouderwets Avondje NAC was’.

Het ritueel was er al tegen Willem II. De spelers zijn bezig met de warming-up, hebben wat op goal geschoten, en stellen zich vervolgens op aan de achterlijn bij de B-side. Assistenten John Karelse en Aandewiel nemen plaats bij de rand van de zestien, en ook trainer Maaskant komt zijn troepen inspecteren.
Het ritueel duurt maar even, nog geen minuut waarschijnlijk, en wordt afgesloten met een applausje voor de supporters.

Dat applaus kreeg het elftal van Maaskant dubbel en dwars terug. Al na een minuut was er een kans. “Tegen Willem II was dat al na dertig seconden”, memoreerde de trainer. NAC start ongekend fel. “Daar trainen we ook op, daar hebben we de spelers ook op geselecteerd. Het zijn allemaal jongens die voor elkaar door het vuur gaan, vechten voor elke meter grond. Deze speelwijze houden we ook vast.”
Over de wedstrijd was hij uiteraard tevreden. “We begonnen agressief, speelden ver voor onze verdediging uit. Hebben fouten afgedwongen op de helft van de tegenstander.” Het was, zo constateerde Maaskant, ‘een ouderwets Avondje NAC.’ “Waarin we ook na de eerste goal opzoek gingen naar de 2-0.”

Voor het zover was, tastten beide teams elkaar af. “Tot die doldwaze fase waarin wij naar 4-1 uitliepen. Dan weet je dat het hier gespeeld is. De afspraak was dat we na rust nog zouden gaan, en dan zouden terugzakken. Je zag dat er in de tweede helft vooraal voetballend meer druk kwam van Heerenveen.”

Het verklaarde ook de wissels. Tenminste die van Reuser (vervangen door Elshot) en Lurling (vervangen door Cairo). “Reuser hebben we vervangen omdat Heerenveen met vier spitsen ging spelen, en Martijn anders direct voor zijn verdediging kwam te staan. Met Cairo wilden we op de counter spelen. Daar hadden we ook nog bijna succes mee.”
Rob Penders ging er al vroeg in de tweede helft af. Loran was zijn vervanger. “Rob had al in de rust aangegeven dat hij niet verder kon. Dat bracht wel wat onrust, want Loran had natuurlijk een tijd niet gespeeld.”