Het monumentje voor Rik, waar hij vrijdagavond 30 oktober 2009 omkwam. foto Wijnand Nijs
Het monumentje voor Rik, waar hij vrijdagavond 30 oktober 2009 omkwam. foto Wijnand Nijs

'Ik hoorde een slip en een knal'

Nieuws Dodelijk ongeval

PRINSENBEEK – Bij de bewuste boom aan de Leursebaan liggen de stille getuigen in het gras. Een strip sierverlichting, een lamp. Bij de boom een bosje bloemen met een naam: Rik.

Vrijdagavond tegen half twaalf botste de auto met daarin de 16-jarige Rik uit Etten-Leur tegen de boom. Komende uit de richting Breda, samen met de 23-jarige bestuurder die nog zwaargewond in het ziekenhuis ligt.

Het is een recht stuk van de Leursebaan tussen de Zanddreef en de Groenstraat. De boom staat een meter of vijf van de weg. Op het asfalt laten gele verfstrepen de weg zien die de auto heeft afgelegd, in het gras leidt het bandenspoor rechtstreeks naar de boom. Naast het bosje bloemen bij de boom, liggen resten van de auto. Achter de boom een paar kapotte cd’s. Uit de auto gevallen? Het ruikt er naar benzine. Automobilisten houden in, kijken.

Beide buren snelden vrijdagavond te hulp. Cees Tak hoorde het gebeuren. “Ik was bezig met de paarden. Ik hoorde een slip en een knal. Erg dichtbij.” Hij ging kijken en deed wat hij kon doen. De buurman aan de andere kant was er toen al. Rennend met de telefoon in zijn hand belde hij 112. Een beetje bleekjes staat hij na te praten, deze zaterdagmiddag. “Veel kun je niet doen”, vertelt Marco van Zelst over het moment, iets meer dan twaalf uur geleden. “Gelukkig waren de hulpdiensten er snel.”

Zes- a zevenhonderd meter verder, richting Breda, liggen meer bloemen, bij een andere boom, tussen de Groenstraat en het doodlopende zijstraatje van de Leursebaan. Voor Valerie, 19. Eveneens uit Etten-Leur. Zij kwam maandagavond om het leven, voor nummer 380.

Vrijdagavond was er een herdenking voor vrienden, familie en andere belangstellenden. Bij de boom waar ze verongelukte, liggen de bosjes bloemen gestapeld. Een foto van de verpleegster in opleiding aan de boom. Herdenkingskaarsjes in rode houdertjes flikkeren in de wind.

Marian zet haar fiets even neer aan de overkant en steekt voorzichtig over. Grijze krullen, paarse jas. Ze kende Valerie niet persoonlijk, vertelt de bewoonster van Huize Liesbosch waar de Etten-Leurse werkte. Ze vouwt haar handen en buigt haar hoofd in gedachten.