Foto: Hanneke van Bokhoven Scholierenverkiezingen op de middelbare school Graaf Engelbrecht.
Foto: Hanneke van Bokhoven Scholierenverkiezingen op de middelbare school Graaf Engelbrecht.

Verkiezingsdebat is in huidige vorm achterhaald

Commentaar

COMMENTAAR – De politici preken voor eigen parochie tijdens de verkiezingsdebatten in de dorpen wijken en buurten van Breda. Een discussie met bewoners komt door gebrek aan belangstelling niet los. Het aanbod overstemt de vraag en de zaaltjes zijn vooral bevolkt door partijgenoten. Het is tijd voor een alternatief.

Door Serge Mouthaan en Erik Eggens

De politieke debatten lijken meer op een commissie- of raadsvergadering-XL, waarin de politici en actieve leden van de buurt- of wijkvereniging de kans grijpen al eerder besproken onderwerpen verder uit te diepen. Het is een herhaling van zetten. Dat kan ook niet anders met dezelfde hoofdpersonen die het hele jaar al tegenover elkaar staan.

Een debat waarbij de debaters elkaar het vuur aan de schenen leggen, komt zelden voor. Misschien ook doordat de verkiezingsprogramma’s zich niet veel van elkaar onderscheiden. Maar een verkiezingsbijeenkomst waarbij de toehoorder echt over de streep wordt getrokken door een passievol betoog of vurige discussie ontbreekt.

De politieke debatten in Breda lijken vaak meer een trainingspartij dan een echte wedstrijd. Iedere week is er wel een bijeenkomst waarin heel de Bredase gemeenteraad en aanhang zich laat zien, opgedoft met sjaals, jassen en ander promotiemateriaal. De vraag is voor wie ze staan te promoten. Tijdens een debatavond willen de lijsttrekkers toch proberen de kiezers over de streep te trekken? Veel burgers laten echter keer op keer verstek gaan.

De verkiezingsdebatten in Princenhage en café Het Hijgend Hert legde het pijnpunt behoorlijk bloot. In gemeenschapshuis de Koe werd een rode das gevaarlijk omsingeld door een aantal groene. Er werd hartelijk om gelachen. In Het Hijgend Hert zag de linkerkant wit van de VVD-jassen en de rechterkant groen van de CDA-sjaals.

Uitzondering op de regel leek het debat in de Nieuwe Veste. Een behoorlijk aantal binnenstadbewoners kwam opdraven. Helaas ontaardde de avond in een algehele aanklacht tegen de politiek die zich de afgelopen vier jaar afzijdig had gehouden. De bewoners hadden niet de behoefte om naar de lijsttrekkers te luisteren. Plannen voor de komende vier jaar kwamen weinig aan bod.

De interruptiemicrofoon wordt louter en alleen gevuld door commentaar van partijleden zelf of leden van de buurt-, wijk- of dorpsraad. Op een enkele bewoner daargelaten. Het laat zien dat in de politiek slechts de politiek is geïnteresseerd. De inwoners doen weinig tot geen moeite om op te komen draven naar een van de talloze debatten in de aanloop naar de lokale verkiezingen.

Misschien niet verrassend gezien de opkomstcijfers van de vorige verkiezingen. Om het probleem van de ongeïnteresseerde burger alleen bij de politiek te leggen, is te kort door de bocht. Maar is het niet tijd voor een alternatief? Een van de fractievoorzitters liet zich ontvallen voorstander te zijn voor een andere aanpak. Twee grote debatten in de Grote Kerk, was haar idee. In ieder geval valt er geen eer te behalen met het debat in de huidige vorm. Het is preken voor eigen parochie.