Schitterend debuut met razendsnel einde

RECENSIE – Zijn studietijd in Amsterdam neemt een enorme sprong, maar eindigt in een zware deceptie. In ‘Ego Faber’ legt Maurice Seleky (1982) pijnlijk uit hoe zijn hoofdpersoon zich helemaal verliest in een vriendschap die zich snel en roekeloos opbouwt, maar ook een snelle dood sterft.

In de trein naar Amsterdam, op 11 september 2001 als zich zojuist de twee vliegtuigen in het WTC in New York hebben geboord, ontmoet de hoofdpersoon Ego Faber. Een feest- en levenslustige jongen die ongekend populair is in Amsterdam. Zo populair dat er t-shirts in de roulatie zijn waarop staat: I Love Ego Faber. Hoofdpersoon wordt zijn beste vriend, samen met Rein Somers. De drie zijn sinds dan onafscheidelijk.

Hij groeit op in een niet nader te noemen Brabantse stad, waarschijnlijk Breda, omdat de schrijver er heeft gewoond. Nadat hij naar Amsterdam is verhuisd, wordt hij daar niet graag aan herinnerd. Zijn vriendschap met Ego Faber gaat diep. Faber geniet veel aanzien in de Amsterdamse uitgaanswereld, hoofdpersoon vaart er enigszins op mee.

Totdat de hoofdpersoon het prachtige model Zara ontmoet, op wie hij dolverliefd wordt. Voor hem blijft ze onbereikbaar, totdat Ego Faber toch met haar thuiskomt: hij heeft haar opgedaan in een kroeg en ze worden verliefd. Hoofdpersoon heeft het nakijken.

Maurice Seleky voert de lezer langs prachtig verwoorde taferelen. Taferelen van diepgaande vriendschap, jaloezie en wrok. Maar toch ook langs achtergronden van liefde, zelf tussen Faber en hoofdpersoon ondanks dat die vriendschap op scherp wordt gesteld door jaloezie.

Ondanks dat Ego Faber een relatie heeft met Zara, blijft de vriendschap tussen beiden standhouden. Dat gaat niet ter harte. De studie rechten gaat door, zo ook de relatie tussen Ego en Zara. Daarbij blijft de vraag zich aandienen of Seleky dit allemaal zelf heeft meegemaakt of het toch allemaal verzonnen is.

Cocaïne en drank en lijken zich meester te maken van de vriendschap, totdat Ego de stekker eruit trekt. Hij vertrekt in een laatste poging om het verwoestende leven dat Seleky omschrijft te ontsnappen, als 'doodgewone soldaat' naar Afghanistan.

Hij laat de hoofdpersoon en Rein verbouwereerd achter. Ineens lijken zij geen leven meer te hebben. Een gevoel van wanhoop, maar zeker ook medeleven met hoofdpersoon dat je als lezer krijgt, wordt alleen maar versterkt. Waarom gaat hij niet verder?

Faber wordt uiteindelijk gedood door een bermbom in Uruzgan. Daarmee sterft ook het boek een langzame maar pijnlijke dood. Het begon als een droomdebuut, het einde had zeker sterker gekund. De woorden ‘Het is goed zo’ staan in schril contrast waarmee Seleky zijn debuut begon.

'Ego Faber' is een sterk en razendsnel geschreven boek over explosieve vriendschap en liefde met een snel maar ook ietwat middelmatig einde. Aan de stelling 'Een droomdebuut', zoals boekhandelaar Hein van Kemenade het verwoordt, is echter niets gelogen.