Hans Santbergen Peutax ‘wereldberoemd in Breda’

EMER – Peutaxdirecteur Hans Santbergen houdt het voor gezien bij zijn taxibedrijf. Vanaf 1969 is de Bredanaar al taxichauffeur. Uiteindelijk werd hij directeur van het, volgens zijn eigen woorden, prachtbedrijf.

Wat gaat u nu doen nu u met pensioen bent?
“Daar heb ik eigenlijk nog niet bij stilgestaan. Ik heb sowieso al drie reisjes geboekt naar drie warme landen. Verder ga ik denk mijn oude hobby golfen weer oppakken. Ook heb ik een elektrische fiets waar ik dagelijks een ritje mee ga maken hopelijk. Gewoon in beweging blijven dus.”

In al die jaren dat u met het taxigebeuren bezig bent, heeft u vast wel hoogte- en dieptepunten gehad. Welke waren dat?
“Zoveel. Toen ik in ’69 begon natuurlijk en de daarop volgende promoties”, enthousiast vertelt Santbergen de vele hoogtepunten die hij met zijn bedrijf heeft gehaald. “De laatste veertien jaar hebben we geen verlies gedraaid, we hebben nooit onderling conflicten gehad doordat ik zeer betrokken ben en dus goed contact heb met iedereen.”

Het jaar dat zijn vrouw overleed, drie jaar geleden, was de grootste schok die hij meemaakte. “Ze overleed heel plotseling. Ze was pas 55 jaar en nooit ziek geweest. Maar toen overleed ze dus. En ja, dan zijn al je plannen weg, je leven stort in.” De twee hadden een reis naar Cuba gepland, maar dat ging toen niet meer door. “Toen ben ik maar verder gaan werken.”

Met al die jaren ervaring, moeten er natuurlijk wel een aantal gekke ritten tussen hebben gezeten?
De afzwaaiende directeur lacht. “Ik ben wel eens met een klant 36 uur non-stop op stap geweest. Gingen we naar Antwerpen, naar Rotterdam. En dat allemaal zonder te slapen.”

Een andere gekke rit was er eentje naar Oosterhout. “Ik moest een man naar Oosterhout rijden, maar die had geen zin om iets te betalen, dus die bedreigde me met een mes. Dus toen we onderweg waren en hij lette op een gegeven moment even niet op, ben ik keihard op de rem gaan staan. Hij klapte met z’n voorhoofd op het dashboard. Overal bloed.”

“Toen heb ik hem de auto uitgedragen en tegen een boom gezet met dat mes in z’n hand en ben ik naar de politiepost in Teteringen gereden. Die zijn er naartoe gegaan en een halfuurtje later kreeg ik een telefoontje dat ze hem hadden gevonden. Een bekende zeiden ze.”

Heeft u ook een favoriete taxi?
“De Mercedessen waar we nu in rijden zijn het meest geschikt voor taxi rijden. Persoonlijk heb ik er ook eentje, ze rijden gewoon erg fijn. Wel heb ik eens een Chevrolet Malibu gehad, je weet wel, drie plaatsen voorin en drie achterin, dat was echt een hele leuke auto. Helaas was ‘ie alleen een beetje te duur aangezien hij lpg en diesel gebruikte.”

U heeft natuurlijk ook een hoop bekende mensen rondgereden…
“Goddomme”, zegt Santbergen. Hij denkt na. “Ik heb zoveel mensen achterin gehad.” Weer is het even stil. “Johnny Kraaijkamp en Rijk de Gooyer, die Griekse artiest Nana Mouskouri.”

“Ook had ik eens een heel speciale ‘klant’. Er lag iemand in het Diaconessenhuis die was gebeten door een slang. Toen moest ik naar Antwerpen om daar tegengif te gaan halen; ik mocht over de vluchtstrook en ik werd begeleid door een motoragent. Dat was echt een rit op leven en dood.”

Over de opvolger hoeft men ook niet bang te zijn. Er zijn maar liefst twee man aangewezen de zaak over te nemen. “Dat was al een half jaar geleden geregeld, zodat ik rustig aan kon doen.” En dat is ook precies het plan van Hans Santbergen, taxichauffeur in hart en nieren.