Kickbokser twee keer in gevecht met kanker

BREDA – Een kickbokser moet een dikke huid hebben en graag vechten. De Bredase Tess Boer (23) bewijst dat er grotere gevechten zijn, die niet in de ring worden uitgevochten. Zij is maar liefst tweemaal de strijd aangegaan tegen kanker en ze heeft deze strijd gewonnen. 6 november toont ze haar vechtlust opnieuw tijdens het 'The Best Gala'.

Toen Tess negen jaar oud was begonnen de problemen. “Ik rolde over de grond van de pijn in m'n buik en rug. In ziekenhuizen in Breda wisten ze zich geen raad met me”, vertelt Tess. “Vervolgens ging ik naar het Sophia Ziekenhuis in Rotterdam, waar uiteindelijk kanker werd vastgesteld.”

Tess had een gezwel in haar buik, zo groot als een mensenhoofd. “Ik werd direct geopereerd en de dokter moest één eierstok verwijderen. Daarna begon de hel, de chemokuur, pas echt”, vertelt ze. “Ik vond het een ramp om kaal te zijn, maar een pruik wilde ik ook niet. Daarom droeg ik altijd een petje, maar toch voelde ik me een buitenbeentje.”

Andere kinderen pestten Tess en hadden het gevoel dat docenten haar voortrokken. “Kinderen kunnen zo hard zijn. Ik was blij dat na een half jaar de chemokuur voorbij was en ik mijn leven weer langzaam kon oppakken.”

Alles ging weer beter, tot Tess twaalf werd. De tumor in haar kleine bekken was teruggekeerd. Doktoren wisten nog steeds niet goed hoe ze moesten omgaan met deze vorm van kanker, aangezien een dergelijke vorm over de hele wereld nog nooit was voorgekomen.

“De hele lijdensweg begon opnieuw. Ik kreeg weer last van alles en werd opnieuw geopereerd waarbij mijn baarmoeder en andere eierstok werden verwijderd”, vertelt Tess. Op dat moment bleek dus dat ik nooit kinderen zou kunnen krijgen, wat ook erg zwaar nieuws was.”

Tess wilde de handdoek in de ring gooien. Ze moest weer een chemokuur volgen en wilde dit écht niet. “Het was erg moeilijk voor mijn ouders, maar ze accepteerden mijn besluit”, volgens Tess. “Ze begonnen de uitvaart al te regelen. Ik heb nog heel lang met een schuldgevoel geleefd voor al het gedoe wat ik ze heb bezorgd. Nu weet ik gelukkig dat ik er ook niks aan kon doen.”

Op een dag ging ze over haar zusje nadenken en veranderden haar gedachten. “Ik wilde haar echt niet achterlaten dus ik besloot toch weer aan de chemokuur te beginnen. Ik heb echt moeten knokken, maar ik ben nu heel blij dat ik het heb gedaan.”

Op het moment dat ze voor de tweede keer kanker kreeg zat ze in groep acht. Ze werd met haar (wederom) kale hoofd gepest door een jongen en pikte het niet langer. “Ik zette een knop om en sloeg hem op z'n hoofd. Ik denk dat toen mijn vechtlust die uiteindelijk naar kickboksen zou leiden is ontstaan,”vertelt Tess.

Ze was vijftien bij haar start in het kickboksen. “Ik kwam erachter dat er geen betere drug is dan adrenaline. Vechten werkt verslavend”, vertelt ze. Na een jaartje heb ik de sport echter een beetje laten verwateren, omdat ik het uitgaan ontdekte. Maar het vechten kon ik niet zomaar loslaten.”

Tess vertelt dat ze onder portiers al snel naam maakte als 'taaie Tess'. Ze stond namelijk haar mannetje tijdens het stappen.

Toen ze vorig jaar trouwde en met haar man op huwelijksreis ging naar Thailand was ze getuige van een wedstrijd thai-kickboksen. “Het begon weer te kriebelen en inmiddels sta ik alweer een jaar in de ring”, vertelt Tess.

Tijdens het 'The BEST Gala' vecht ze in de categorie nieuwelingen, maar ze wil het liefst hogerop en elke maand vechten. “Het knokken zit gewoon in me en winnen is verslavend.”