Prettig gestoord toeren door Amerika

Drie punkrockers op zoek naar geluk, optredens en misschien wel wereldfaam. Delychees, punkrockband uit Breda, springt donderdag op het vliegtuig naar het beloofde land Amerika. “Iedereen heeft het er over, maar wij doen het.”

BREDA - In de flat van Tom Vorstius Kruijff, en Remy Dekkers in de Geeren is het net grote schoonmaak. “Feestje gehad.” Tenminste, grote schoonmaak... De zwabber staat in een emmer. Voor de rest lijkt et alsof er net een bom is ontploft. Veel zin heeft de opruimactie overigens toch niet. Want: “Morgen is een afscheidsfeestje.”

Bredanaars Tom (bas en zang), Remy (drum en zang) en Bram Schouw (gitaar en zang) vormen sinds 2003 de punkrockband Delychees (spreek uit: die-lie-tjies). Nu werd het tijd om het grote avontuur te zoeken. De komende 3,5 week reizen de mannen van San Francisco naar San Diego. Voor BredaVandaag.nl doen ze de komende weken verslag van hun avonturen.

Dit is wat er aan vooraf is gegaan.

Tom: “Amerika is het Walhala voor de muziek die wij maken.”
Bram: “Vooral de San Francisco Bay Area, een groot deel van wat wij doen komt daar vandaan. Het is wel een droom. LA ken je van de tv, van verhalen. Het is ongelooflijk. Het heeft net zoveel inwoners als Nederland.”

- Hoe kom je aan optredens?
Remy: “We zijn een middagje gaan zitten, gaan mailen. Een stuk of vijftig hebben we er verstuurd. Dezelfde avond hadden we al een reactie van het Paladinos. Okee, dachten we, als het zo gaat. Twee dagen later mailde Brick by Brick dat we welkom waren.”
Bram: “Daarna bleef het een beetje stil. De volgende vijfduizend mailtjes leverden niks op. ‘Leuk dat jullie komen, maar helaas hebben we geen plek in die periode’.”
Tom: “Maar dat maakt niets uit. Weg gaan er gewoon voor. We spelen heus wel, al is het op straat.”

-Hoe groot is de kans dat jullie na een paar optredens op het strand belanden en alleen vakantie vieren?
Bram: “Het is doel is echt om te spelen. Het wordt een rock-en-lol-vakantie.”
Tom: “Rock en lol, ha ha. Ik was van de rare opmerkingen. Dat is mijn rol.”
Dan serieus, Bram: “We doen dit omdat we het leuk vinden.”
Tom: “Je komt er niet van rond.”
Bram: “We gaan in elk geval naar Berkeley, net onder San Francisco. Dat is een campusstad. En een campus, dat zijn veel studenten. En veel studenten betekent veel feestjes en dus een grote kans om te spelen.”
Remy: “En anders zetten we Tom in als geheim wapen.”

De drie nemen er drieënhalve week vakantie voor op. Bram van zijn werk als projectcoördinator bij een antidiscriminatiebureau. Remy, lachend: “Nou ben ik benieuwd wat jij gaat zeggen Tom.” De bassist zit tussen twee bijbanen in, blijkt. “Ik studeer aan de rockacademie in Tilburg.” En Remy? Tom: “Maak er wat moois van. Binnendienst verkoop...” Remy: “Ik werk bij Multivlaai.”

- Wat moet deze Tour gaan opleveren, naast wereldfaam?
Tom: “We gaan in elk geval optreden, elk dag.”
Bram: “We willen ze daar ervan overtuigen dat we muziek kunnen maken.”
Tom met vette knipoog: “Het mooiste zou zijn als iemand zou zeggen, ‘hier is een huis, daar kun je een cd opnemen, en daar staan een paar auto’s.’”

Vervolgens komt een opmerking over chicks. Die beter niet geciteerd kan worden, denken de heren. Bij deze.
Remy: “Als het oplevert dat we een volgende keer gevraagd worden, of makkelijker gevraagd. Dat zou mooi zijn.”

- Hebben jullie je spullen al gepakt?
Remy: “We nemen niks mee.”

- ?
Bram: “We kopen daar wat goedkope instrumenten. Als je alles officieel moet regelen, da’s veel te duur.”
Lachend: “We kopen wel wat bij de Toys ‘R us.”

Delychees in Amerika. Volg hun belevenissen de komende weken op BredaVandaag.nl